Ankara Toprak Koruma | Caner | Page 77
Ankara Toprak Koruma | Caner | Page 77

Toprak Koruma ve Arazi Kullanımı Kanunu

Posted by caner on

ASCANLAR HAFRİYAT { 0312 } 482 05 09 KiRALIK KAMYONLAR iŞ MAKiNALARI 955 PALETLİ KEPÇELER KUM NAKLİYESİ KUM OCAKLARI TAŞ OCAGI KAZI BİNA İNŞAAT YIKIMCILARI KIRIMCILAR TAŞERONLUK NAKLİYATÇILAR MADENCİLİK TAAHHüT TiCARET LiMiTED ŞiRKETi

HAFRİYAT YIKIM KUM NAKLİYESİ NAKLİYAT İNŞAAT TAAHHÜT

KAZI KIRIM İŞLERİ YAPILIR

Ofis Telefon 🙁 0312 ) 482 05 09  Faks 🙁 0312 ) 480 65 02

Gsm Cep : ( 0532 ) 40 777 57   Email : [email protected]

/… Ascanlar ® …/

 

Toprak Koruma ve Arazi Kullanımı Kanunu             

 Kanun No. 5403                                                                                                      

 Kabul Tarihi : 3.7.2005 BİRİNCİ BÖLÜMAmaç, Kapsam ve Tanımlar            

 Amaç          

   MADDE 1. — Bu Kanunun amacı; toprağın doğal veya yapay yollarla kaybını ve niteliklerini yitirmesini engelleyerek korunmasını, geliştirilmesini ve çevre öncelikli sürdürülebilir kalkınma ilkesine uygun olarak, plânlı arazi kullanımını sağlayacak usûl ve esasları belirlemektir.            

  Kapsam     

        MADDE 2. — Bu Kanun; arazi ve toprak kaynaklarının bilimsel esaslara uygun olarak belirlenmesi, sınıflandırılması, arazi kullanım plânlarının hazırlanması, koruma ve geliştirme sürecinde toplumsal, ekonomik ve çevresel boyutlarının katılımcı yöntemlerle değerlendirilmesi, amaç dışı ve yanlış kullanımların önlenmesi, korumayı sağlayacak yöntemlerin oluşturulmasına ilişkin sorumluluk, görev ve yetkilerin tanımlanması ile ilgili usûl ve esasları kapsar.     

        Tanımlar         

    MADDE 3. — Bu Kanunda geçen;             a) Bakanlık: Tarım ve Köyişleri Bakanlığını,              b) Kurul: Toprak Koruma Kurulunu,             c) Toprak: Mineral ve organik maddelerin parçalanarak ayrışması sonucu oluşan, yeryüzünü ince bir tabaka halinde kaplayan, canlı ve doğal kaynağı,              ç) Arazi: Toprak, iklim, topografya, ana materyal, hidroloji ve canlıların değişik oranda etkisi altında bulunan yeryüzü parçasını,             d) Tarım arazisi: Toprak, topografya ve iklimsel özellikleri tarımsal üretim için uygun olup, hâlihazırda tarımsal üretim yapılan veya yapılmaya uygun olan veya imar, ihya, ıslah edilerek tarımsal üretim yapılmaya uygun hale dönüştürülebilen arazileri,             e) Mutlak tarım arazisi: Bitkisel üretimde; toprağın fiziksel, kimyasal ve biyolojik özelliklerinin kombinasyonu yöre ortalamasında ürün alınabilmesi için sınırlayıcı olmayan, topografik sınırlamaları yok veya çok az olan; ülkesel, bölgesel veya yerel önemi bulunan, hâlihazır tarımsal üretimde kullanılan veya bu amaçla kullanıma elverişli olan arazileri,             f) Özel ürün arazisi: Mutlak tarım arazileri dışında kalan, toprak ve topografik sınırlamaları nedeniyle yöreye adapte olmuş bitki türlerinin tamamının tarımının yapılamadığı ancak özel bitkisel ürünlerin yetiştiriciliği ile su ürünleri yetiştiriciliğinin ve avcılığının yapılabildiği, ülkesel, bölgesel veya yerel önemi bulunan arazileri,              g) Dikili tarım arazisi: Mutlak ve özel ürün arazileri dışında kalan ve üzerinde yöre ekolojisine uygun çok yıllık ağaç, ağaççık ve çalı formundaki bitkilerin tarımı yapılan, ülkesel, bölgesel veya yerel önemi bulunan arazileri,             ğ) Marjinal tarım arazisi: Mutlak tarım arazileri, özel ürün arazileri ve dikili tarım arazileri dışında kalan, toprak ve topografik sınırlamalar nedeniyle üzerinde sadece geleneksel toprak işlemeli tarımın yapıldığı arazileri,             h) Yeter büyüklükte tarımsal arazi parseli: Makineli tarımda toplam işlem zamanları ve alan kayıplarını optimum yapabilen, arazi nitelikleri, ürün deseni ve potansiyeline göre Bakanlık tarafından belirlenen ve daha fazla küçültülemeyecek en küçük parsel büyüklüğünü,             ı) Yeter gelirli tarımsal işletme: Bir tarım işletmesinde üretim faktörlerinin rasyonel kullanımına olanak vererek işletmenin gelişmesini temin eden, ailenin ekonomik ve sosyal gelişimini temin edecek gelir ile tarımsal yapının muhafazası ve tarımın sürekliliğini sağlayan en küçük işletme büyüklüğünü,              i) Tarım dışı alanlar: Üzerinde toprak bulunmayan çıplak kayaları, daimi karla kaplı alanları, ırmak yataklarını, sahil kumullarını, sazlık ve bataklıkları, askeri alanları, endüstriyel, turizm, rekreasyon, iskân, altyapı ve benzeri amaçlarla plânlanmış arazileri,             j)  Sulu tarım arazisi: Tarımı yapılan bitkilerin büyüme devresinde ihtiyaç duyduğu suyun, su kaynağından alınarak yeterli miktarda ve kontrollü bir şekilde  karşılandığı arazileri,             k) Tarımsal amaçlı yapılar: Toprak koruma ve sulamaya yönelik altyapı tesisleri, entegre nitelikte olmayan hayvancılık ve su ürünleri üretim ve muhafaza tesisleri ile zorunlu olarak tesis edilmesi gerekli olan müştemilatı, mandıra, üreticinin bitkisel üretime bağlı olarak elde ettiği ürünü için ihtiyaç duyacağı yeterli boyut ve hacimde depolar, un değirmeni, tarım alet ve makinelerinin muhafazasında kullanılan sundurma ve çiftlik atölyeleri, seralar, tarımsal işletmede üretilen ürünün özelliği itibarıyla hasattan sonra iki saat içinde işlenmediği takdirde ürünün kalite ve besin değeri kaybolması söz konusu ise bu ürünlerin işlenmesi için kurulan tesisler ile Bakanlık tarafından tarımsal amaçlı olduğu kabul edilen entegre nitelikte olmayan diğer tesisleri,              l) Arazi yetenek sınıflaması: Toprak bozulmasına neden olmayacak şekilde arazinin en uygun kullanım şeklini belirlemek için kullanım ve koruma verilerini bir araya getirerek temel toprak etütlerine ve iklim koşullarına dayalı yapılan plânlamalara yönelik arazi sınıflamasını,             m) Arazi kullanım plânlaması: Her ölçekte plânlamaya temel oluşturmak üzere, toprağın ve diğer çevresel kaynakların bozulmasını önlemek için ekolojik, toplumsal ve ekonomik şartlar gözetilerek sürdürülebilirlik ilkesine uygun, farklı arazi kullanım şekillerini oluşturmaya yönelik toprak ve su potansiyelinin belirlenip, sistematik olarak değerlendirilmesini ve birbirleri ile olan ilişkilerini ortaya koyan rasyonel arazi kullanım plânlarını,              n) Tarımsal amaçlı arazi kullanım plân ve projeleri: Tarım alanlarında yörenin ekolojik, ekonomik ve toplumsal özellikleri dikkate alınarak toprakların sürekli üretkenliğini sağlayacak tarım tekniklerini, toprak, su, bitki ve insan ilişkileri ile toprak korumaya yönelik diğer fiziksel, kimyasal, kültürel ve bitkisel düzenlemeleri kapsayan rasyonel tarımsal arazi kullanım plân ve projelerini,             o) Toprak koruma projeleri: Toprağın doğal veya insan faaliyetleri sonucu yok olmasını, bozulmasını veya zarar görmesini önlemek ve sürekli üretken kalmasını sağlamak için yapılan fiziksel, kültürel ve bitkisel tedbirleri kapsayan projeleri,             ö) Arazi toplulaştırması: Arazilerin doğal ve yapay etkilerle bozulmasını ve parçalanmasını önlemek, parçalanmış arazilerde ise doğal özellikleri, kullanım bütünlüğü ve mülkiyet hakları gözetilerek birden fazla arazi parçasının birleştirilip ekonomik, ekolojik ve toplumsal yönden daha işlevsel yeni parsellerin oluşturulmasını ve bu parsellerin arazi özellikleri ve alanı değerlendirilerek kullanım şekillerinin belirlenmesini, köy ve arazi gelişim hizmetlerinin sağlanmasını,              p) Toplulaştırma proje sahası: Toplulaştırma projesinin uygulanacağı sınırlar içinde kalan alanı,             r) Arazi bozulması: Arazinin doğal veya yapay etkiler sonucu özelliklerinin değişikliğe uğraması ile ekonomik ve ekolojik işlevlerinin azalması veya yok olmasını,             s) Toprak veri tabanı: Arazi ve toprak kaynaklarının nitelikleri ile birlikte belirlenerek kayıt altına alındığı veri tabanını,             ş) Tahsis: Bu Kanun kapsamında değerlendirilmek üzere, Hazinenin özel mülkiyetinde veya Devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunan taşınmazlardan, vasfı ve hâlihazır kullanım şekline bakılmaksızın toplulaştırma kapsamında değerlendirilebilecek yerlerin, Maliye Bakanlığı tarafından Bakanlığa tahsis edilmesini,              İfade eder.İKİNCİ BÖLÜMArazi Mülkiyet Hakkının Kullanımı veToprak Koruma Kurulu        

     Arazi mülkiyet hakkının kullanım esası         

    MADDE 4. — Devletin hüküm ve tasarrufu altında ve Hazinenin özel mülkiyetinde olan araziler ile kamu kurumlarına, gerçek ve tüzel kişilere ait olan arazilerin mülkiyet hakkı kullanılırken toprağın; bitkisel üretim fonksiyonu, endüstriyel, sosyo-ekonomik ve ekolojik işlevlerinin tamamen, kısmen veya geçici olarak engellenmemesi amacıyla araziyi kullananlar, bu Kanunun öngördüğü tedbirleri almakla yükümlüdür.            

Toprak Koruma Kurulu    

         MADDE 5. — Her ilde, valinin başkanlığında, ildeki tarımdan sorumlu birim amiri tarafından başkan yardımcılığı ve sekretarya hizmetleri görevi yürütülmek üzere, ilde plân yapma yetkisine sahip kamu kurum ve kuruluşları ile üniversitelerden, üç birimin ve Maliye Bakanlığının ildeki üst düzey temsilcisi ile plânlama ve/veya toprak koruma konularında ulusal ölçekte faaliyette bulunan kamu kurumu niteliğini haiz meslek kuruluşları ile sivil toplum kuruluşlarının yerel temsilcilerinden üç kişi olmak üzere Kurul oluşturulur. Kurulun gündeminde bulunan araziler özel kanunlarla koruma altına alınmış alanlar, Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğünün proje alanı veya 22.11.1984 tarihli ve 3083 sayılı Sulama Alanlarında Arazi Düzenlenmesine Dair Tarım Reformu Kanununa göre uygulama alanı ilân edilen yerlerden ise bu alanlarda uygulama yapan birimin yetkili temsilcisi de Kurula dâhil edilir.             Kurulun kuruluşu, çalışma usûl ve esasları Bakanlık tarafından hazırlanacak yönetmelikle belirlenir.        

     Kurulun görevleri          

   MADDE 6. — Kurulun görevleri aşağıda belirtilmiştir:             a) Arazi kullanılan tüm faaliyetlerde, arazinin korunması, geliştirilmesi ve verimli kullanılmasına yönelik inceleme, değerlendirme ve izleme yapmak, ortaya çıkan olumsuzlukları belirlemek, toprak korumayı ve bununla ilgili sorunları giderici önlemleri almak, geliştirmek, uygulanmasını sağlamak için görüş oluşturmak.             b) Arazi kullanımını gerektiren tüm girişimleri yönlendirmek üzere, yerel plân veya projelerin uygulanması amacıyla takibini yapmak.             c) Toprak koruma önlemlerinin yerine getirilmesi sürecini yerel ölçekte izlemek, değerlendirmek ve çözümleyici öneriler geliştirmek, hazırlanacak toprak koruma ve arazi kullanım plânları doğrultusunda, yerel ölçekli yıllık iş programları için görüş oluşturmak ve uygulamaya konulmasının takibini yapmak.             ç) Ülkesel, bölgesel veya yerel ölçekli yapılan plânlar arasındaki uyumu denetlemek.             d) Kanunda yer alan konularla ilgili başvuruları almak ve ilgililere aktarmak.             e) Kanunla verilen diğer görevleri yapmak.ÜÇÜNCÜ BÖLÜMToprak ve Arazi Varlığının Belirlenmesi            

 Toprak ve arazi varlığının belirlenmesine ilişkin esaslar            

 MADDE 7. — Bakanlık, toprak koruma ve kullanmaya yönelik farklı sistemler kullanarak arazi ve toprakla ilgili sınıflamaları ve haritaları yapar veya yaptırır.              Toprak ve arazi varlığının belirlenmesi, sınıflandırılması, etüt, analiz ve sınıflama ile ilgili standart oluşturulması, harita ve veri tabanının hazırlanması ve kullanıcıların hizmetine sunulmasına ilişkin usûl ve esaslar, Bakanlıkça hazırlanacak yönetmelikle belirlenir. 

            Tarım arazilerinin sınıflandırılması ve arazi parsel büyüklüklerinin belirlenmesi            

  MADDE 8. — Tarım arazileri; doğal özellikleri ve ülke tarımındaki önemine göre, nitelikleri Bakanlık tarafından belirlenen mutlak tarım arazileri, özel ürün arazileri, dikili tarım arazileri ve marjinal tarım arazileri olarak sınıflandırılır. Ayrıca Bakanlık tarım arazilerinin korunması, geliştirilmesi ve kullanımı ile ilgili farklı sınıflandırmalar yapabilir.              Tarımsal faaliyetin ekonomik olarak yapılabildiği en küçük alana sahip ve daha fazla küçülmemesi gereken yeter büyüklükteki tarımsal arazi parsel büyüklüğü, bölge ve yörelerin toplumsal, ekonomik, ekolojik ve teknik özellikleri gözetilerek, Bakanlık tarafından belirlenir.              Kamu yatırımları için ihtiyaç duyulan yerler hariç olmak üzere tarım arazileri, belirlenen yeter büyüklükteki tarımsal arazi parsellerinden daha küçük parçalara bölünemez. Miras yolu ile intikallerde yeter büyüklükteki parseller oluşturulamıyorsa ifraz yapılmaz; ortak kullanım, kiralama veya satış yoluna gidilir. DÖRDÜNCÜ BÖLÜMToprakların Korunması ve Arazi Kullanımı      

       Toprakların korunması          

   MADDE 9. — Arazi kullanımını gerektiren her türlü girişim ve yatırım sürecinde toprakların korunması, doğal ve yapay olaylar sonucu meydana gelen toprak kayıplarının önlenmesi; arazi kullanım plânları, tarımsal amaçlı arazi kullanım plân ve projeleri ile toprak koruma projelerinin uygulamaya konulması ile sağlanır.   

           Arazi kullanım plânlarının yapılması            

 MADDE 10. — Arazi kullanım plânları ile ülkesel ve bölgesel plânlamalara temel oluşturan ve diğer fizikî plânlamalara veri teşkil eden; su potansiyeli, toprak veri tabanı ve haritaları esas alınarak çevre öncelikli sürdürülebilir kalkınma ilkesi doğrultusunda toprağın niteliği, arazinin yeteneği ve diğer arazi özellikleri gözetilerek uygun arazi kullanım şekilleri belirlenir.             Bakanlık tarafından hazırlanan veya hazırlattırılan arazi kullanım plânlarında; yerel, bölgesel ve ülkesel ölçekte tarım arazileri, mera arazileri, orman arazileri, özel kanunlarla belirlenen alanlar, yerleşim alanları, sosyal ve ekonomik amaçlı altyapı tesisleri ile diğer arazi kullanım şekillerine yer verilir. Bakanlık, arazi kullanım plânlarının hazırlanmasını ihtiyaca göre valiliklere devredebilir.             Özel kanunlarla belirlenen veya belirlenecek alanlarda, ilgili kanun hükümleri saklı kalmak kaydı ile arazi kullanım plânlarında yer verilen kullanım şekilleri, ilgili kanunlar kapsamında sorumlu bakanlık veya kuruluşlar tarafından değerlendirilir.             Tarım arazileri, bu Kanunda belirtilen istisnalar hariç olmak üzere, arazi kullanım plânlarında belirtilen amaçları dışında kullanılamaz.             Arazi kullanım plânının hazırlanmasına ilişkin usûl ve esaslar, Bakanlık tarafından hazırlanacak yönetmelikle belirlenir.          

   Tarımsal amaçlı arazi kullanım plân ve projelerinin hazırlanması           

   MADDE 11. — Tarım arazilerinde toprağın kimyasal, fiziksel ve biyolojik özelliklerinin sürekli üretim sağlayacak şekilde korunarak kullanımı için, en az bir ziraat mühendisi sorumluluğunda tarımsal amaçlı arazi kullanım plân veya projeleri, valilikler tarafından hazırlanır veya hazırlattırılır.              Tarımsal amaçlı arazi kullanım plân veya projelerinin hazırlanmasında, çiftçilerin ve arazi sahiplerinin görüşleri alınır.             Arazi sahipleri ve araziyi kullananlar, hazırlanan plân ve projelere uymakla yükümlüdür.              Tarımsal amaçlı arazi kullanım plân veya projelerinin uygulanacağı arazinin sınırları, büyüklüğü ve uygulama ile ilgili diğer usûl ve  esaslar,  Bakanlık  tarafından  hazırlanacak yönetmelikle belirlenir.           

  Toprak koruma projelerinin hazırlanması           

  MADDE 12. — Toprağın bulunduğu yerde, doğal fonksiyonlarını sürdürebilmesinin sağlanması amacıyla korunması esastır.               Kentsel yerleşim amaçlı imar plânı bulunan yerler dışında, zorunlu olarak kazı veya dolgu gerektiren herhangi bir arazi kullanım faaliyeti sonucu toprak kayıpları ve arazi bozulmaları söz konusu ise araziyi kullananlar tarafından toprak koruma projeleri hazırlanır veya hazırlattırılır.             Toprak koruma projeleri arazi bozulmalarını  ve  toprak  kayıplarını  önlemek  için gerekli  olan  sekileme,  çevirme, koruma duvarı, bitkilendirme, arıtma, drenaj gibi imalat, inşaat  ve  kültürel  tedbirleri içerir, en az bir ziraat mühendisi sorumluluğunda hazırlanır ve valilik tarafından onaylanır.             Heyelan, sel ve rüzgar gibi doğal olaylar sonucu meydana gelen toprak kayıplarını önlemek için valilikler, toprak koruma projelerini hazırlatarak uygulamasını yapar veya yaptırır.             Toprak koruma projelerinin gerekliliği, hazırlanması, uygulanması, yetki ve sorumlulukların belirlenmesi ile ilgili usûl ve esaslar, Bakanlıkça hazırlanacak yönetmelikle belirlenir.           

  Tarım arazilerinin amaç dışı kullanımı          

   MADDE 13. — Mutlak tarım arazileri, özel ürün arazileri, dikili tarım arazileri ile sulu tarım arazileri tarımsal üretim amacı dışında kullanılamaz. Ancak, alternatif alan bulunmaması ve Kurulun uygun görmesi şartıyla;              a) Savunmaya yönelik stratejik ihtiyaçlar,             b) Doğal afet sonrası ortaya çıkan geçici yerleşim yeri ihtiyacı,             c) Petrol ve doğal gaz arama ve işletme faaliyetleri,             ç) İlgili bakanlık tarafından kamu yararı kararı alınmış madencilik faaliyetleri,             d) Bakanlıklarca kamu yararı kararı alınmış plân ve yatırımlar,             İçin bu arazilerin amaç dışı kullanım taleplerine, toprak koruma projelerine uyulması kaydı ile Bakanlık tarafından izin verilebilir.             Mutlak tarım arazileri, özel ürün arazileri, dikili tarım arazileri ile sulu tarım arazileri dışında kalan tarım arazileri; toprak koruma projelerine uyulması kaydı ile valilikler tarafından tarım dışı kullanımlara tahsis edilebilir.             Tarımsal amaçlı yapılar için, projesine uyulması şartıyla ihtiyaç duyulan miktarda her sınıf ve özellikteki tarım arazisi valilik izni ile kullanılır.             Birinci fıkranın (c) ve (ç) bentleri kapsamında izin alan işletmeciler, faaliyetlerini çevre ve tarım arazilerine zarar vermeyecek şekilde yürütmekle ve kendilerine tahsis edilen yerleri tahsis süresi bitiminde eski vasfına getirmekle yükümlüdürler.              Bu madde kapsamında valiliklerce verilen kararlara yapılan itirazlar, Bakanlık tarafından değerlendirilerek karara bağlanır.             Tarım arazilerinin korunması ve amaç dışı kullanımına dair uygulamaların usûl ve esasları tüzükle düzenlenir.     

        Tarımsal potansiyeli yüksek büyük ovaların belirlenmesi ve korunması      

       MADDE 14. — Tarımsal üretim potansiyeli yüksek, erozyon, kirlenme, amaç dışı veya yanlış kullanımlar gibi çeşitli nedenlerle toprak kaybı ve arazi bozulmalarının hızlı geliştiği ovalar; kurul veya kurulların görüşü alınarak, Bakanlığın teklifi ve Bakanlar Kurulu kararı ile büyük ova koruma alanı olarak belirlenir.             Büyük ovalardaki koruma ve geliştirme amaçlı tarımsal altyapı projeleri ve arazi kullanım plânları, kurul veya kurulların görüşleri dikkate alınarak, Bakanlık ve valilikler tarafından öncelikle hazırlanır veya hazırlattırılır.              Büyük ovalarda bulunan tarım arazileri hiçbir surette amacı dışında kullanılamaz. Ancak alternatif alan bulunmaması, kurul veya kurullarca uygun görüş bildirilmesi şartıyla;              a) Tarımsal amaçlı yapılar,             b) Bakanlık ve talebin ilgili olduğu Bakanlıkça ortaklaşa kamu yararı kararı alınmış faaliyetler,             İçin tarım dışı kullanımlara Bakanlıkça izin verilebilir.             Büyük ova koruma alanlarının belirlenmesi ve korunmasına ilişkin usûl ve esaslar tüzükle düzenlenir.        

      Erozyona duyarlı alanların belirlenmesi ve korunması      

       MADDE 15. — Doğal ve yapay olaylar sonucu toprağın fiziksel, kimyasal ve biyolojik özellikleri bozulmuş veya bozulma ihtimali olan araziler ile millenmeden önemli derecede etkilenen baraj, gölet ve benzeri rezervuar havzalarında toprak kayıplarını ve millenmeyi önlemek, koruma, geliştirme ve kullanmayı esas alan teknikleri yerleştirmek amacıyla, kurulların görüşü alınarak, Bakanlığın teklifi ve Bakanlar Kurulu kararı ile erozyona duyarlı alanlar belirlenir.              Erozyona duyarlı arazilerin belirlenmesi ve korunması amacıyla bu arazilerin kullanım plânları ve altyapı projeleri; kurulların  görüşleri dikkate alınarak, ilgili kamu kurum ve kuruluşlarının hizmet alanları ile sınırlı olmak kaydıyla, kamu kuruluşlarının birbirlerine bağlı hizmetlerini aksatmayacak şekilde bir uyum ve zaman plânlaması içerisinde, havza bazında ilgili kamu kuruluşları tarafından yapılır veya yaptırılır. Bu amaçla yapılan veya yaptırılan rüzgar perdeleri, sekiler, sel oyuntusu önleme yapıları gibi fizikî yapıların korunması, arazi sahiplerine aittir.             Bakanlık; kurak, yarı kurak ve az yağışlı yerlerde iklim değişiklikleri ve insan faaliyetleri de dâhil olmak üzere, çeşitli nedenlerle toprak bozulması görülen çölleşmeye maruz alanlarda ilgili kamu kurum ve kuruluşları, sivil toplum örgütleri ile işbirliği yaparak gerekli önlemleri alır veya aldırır.             Erozyona duyarlı alanların belirlenmesi ve korunmasına ilişkin usûl ve esaslar, Bakanlık tarafından hazırlanacak yönetmelikle belirlenir.          

   Toprak kirliliğinin izlenmesi ve önlenmesi          

   MADDE 16. — Valilikler, tarımsal veya tarım dışı faaliyetlerden kaynaklanan toprağı kirletici ve bozucu olumsuzlukların izlenmesi ve giderilmesi için gerekli önlemleri alır ve aldırır.             Toprağı kirletenlere 9.8.1983 tarihli ve 2872 sayılı Çevre Kanununun ilgili hükümleri uygulanır.         

    Arazi toplulaştırması ve dağıtımı          

    MADDE 17. — Arazinin rasyonel kullanımını sağlamak amacıyla parsel büyüklüklerinin optimum ölçülerde oluşması için, arazinin yarısından çoğuna malik bulunan ve sayıca maliklerin yarısından fazlasını oluşturanların muvafakati üzerine isteğe bağlı, Bakanlığın veya kurulların talebi üzerine kamu yararı gözetilerek isteğe bağlı olmaksızın, Bakanlar Kurulu kararı ile arazi toplulaştırma proje sahası belirlenir ve uygulanır.             Bakanlar Kurulunun bu kararı toplulaştırma ve diğer işlemler yönünden kamu yararı kararı sayılır. Bu karar sonucu isteğe bağlı olarak veya maliklerin muvafakati aranmaksızın proje bazında arazi toplulaştırması, köy gelişim ve tarla içi geliştirme hizmetleri ile kırsal alan düzenlemesi Bakanlık tarafından yapılır veya yaptırılır. Uygulamada isteğe bağlı toplulaştırmalara öncelik tanınır.             Toplulaştırma sahası olarak tespit edilen yerlerde bulunan Hazinenin özel mülkiyetinde ve Devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunan ve toplulaştırma amaçlarına uygun olarak değerlendirilmesi mümkün olan tarım arazileri, Bakanlığın talebine istinaden vasfına ve mevcut kullanım şekline bakılmaksızın Maliye Bakanlığınca Bakanlığa tahsis edilir.             Ekonomik ölçekte, yaşayabilir ve gelişebilir tarım işletmeleri oluşturmak için tarım arazisi bulunmayan veya yetersiz olan çiftçilere, tarımsal işletme kurabilmeleri veya mevcut olanı geliştirmeleri amacıyla, toplulaştırma kapsamında tahsis edilen yerler Bakanlıkça bedeli mukabilinde dağıtılabilir.             Bakanlık, yeter büyüklükte olmayan tarımsal arazi parsellerini gerektiğinde toplulaştırma ve bu Kanun kapsamında değerlendirmek üzere kamulaştırabilir. Toplulaştırma uygulamalarında, tahsisli araziler ile birlikte bu araziler kullanılarak  yeter büyüklükte yeni parseller oluşturulur ve bu parseller; arazisi kamulaştırılan veya yeter büyüklükte tarım arazisi olmayan yöre çiftçilerine öncelikli olmak üzere rayiç bedeli üzerinden ve Bakanlıkça belirlenecek usûl ve esaslara göre Maliye Bakanlığı tarafından doğrudan satılır. Bu amaçla yapılan kamulaştırma ve satımlara konu olan işlemler ve düzenlenen kâğıtlar Katma Değer Vergisi hariç her türlü vergi, resim, harç ve katkı payından müstesnadır.              Toplulaştırma sonucu oluşturulan parsellerin alanı ve arazi özellikleri birlikte değerlendirilir ve gerçek kişilere, kamu ve özel hukuk tüzel kişilere ait toplulaştırmaya konu arazilerden yol, kanal, tahliye kanalı gibi kamunun ortak kullanacağı yerler için en fazla yüzde onu kadar ortak tesislere katılım payı düşülür. Katılım payı için bedel ödenmez. Katılım payı dışında kesilen arazi öncelikle varsa eş değer tahsisli arazilerden karşılanır, yoksa kamulaştırılır.             Toplulaştırma sahası ilân edilen yerlerle ilgili Bakanlar Kurulu kararı Resmî Gazete’de yayımlandıktan sonra toplulaştırma işlemleri sonuçlanıncaya kadar bu alanlarda toplulaştırmaya konu arazilerin mülkiyet ve zilyetliğinin devir, temlik, ipotek ve satış vaadi işlemleri projeyi uygulayan birimin iznine bağlıdır.             Toplulaştırma çalışmaları ile ilgili usûl ve esaslar tüzükle düzenlenir. BEŞİNCİ BÖLÜMÖzendirme, Denetim, Yaptırımlar, Gelir ve Giderler          

   Özendirme          

   MADDE 18. — Toprağın korunması, üretim gücünün geliştirilerek sürdürülmesi, arazinin iyileştirilmesine yönelik toprak ıslahı ve tarla içi geliştirme etkinlikleri, yeteneğe uygun arazi kullanımı konularında projeye dayalı yatırım yapan, toprak işleme, sulama ve yetiştirme tekniklerini uygulayan üreticilere, tarımsal desteklemelerde öncelik verilir, yatırımları Bakanlık imkânlarıyla desteklenir.           

  Denetim         

    MADDE 19. — Bu Kanunun uygulamasında denetim görevini Bakanlık, valilikler veya kurullar yapar ya da yaptırır. Bu Kanunda yer alan projelerle ilgili denetim örnekleme yöntemiyle yapılır ve sonucundan Bakanlık ve kurullara bilgi verilir. Uygulamada etüt, sınıflama, analiz gibi toprak ve arazi ile ilgili teknik konularda denetim görevini Bakanlık yapar veya yaptırır. Kurul üyesi kurum veya kuruluşlar ile sivil toplum kuruluşları tespit ettikleri arazi bozulmaları ve toprak kayıpları ile ilgili faaliyetler hakkında valiliklere ihbarda bulunabilir. Valilikler konuyu inceleyerek, sonucu en geç üç ay içerisinde, ihbarı yapana bildirmek zorundadır.           

  Tarım arazilerinin yanlış kullanımlarında uygulanacak cezalar          

   MADDE 20. — Tarımsal amaçlı arazi kullanımlarında, tarımsal amaçlı arazi kullanım plân ve projelerine uyulması zorunludur.             Bu plân veya projelere aykırı hareket edilerek arazi tahrip edilmiş veya diğer koruma ve üretim yapılarına zarar verilmiş ise valilikçe tespit yaptırılarak sorumlular bir kez uyarılır ve projeye uygunluk sağlanması için azami üç ay süre verilir. Bu sürenin sonunda aykırı kullanımların devam etmesi durumunda faaliyet durdurulur. Valilikçe arazinin eski haline dönüştürülmesi için yapılan tüm masraflar sorumlulardan tahsil edilir. Ayrıca, araziye zarar verenlere, tahrip edilen mutlak tarım arazileri, özel ürün arazileri ve dikili tarım arazilerinin her metre karesi için bir Yeni Türk Lirası, marjinal tarım arazilerinin her metre karesi için elli Yeni Kuruş idarî para cezası verilir.             Valiliğin yaptıracağı tespitlerle plân veya projelere uyulduğu ve arazi tahribatının durduğu belirlenirse sınırlama ve hak mahrumiyetleri ortadan kalkar.       

      Tarım dışı amaçlı arazi kullanımlarına ilişkin cezalar ve yükümlülükler        

     MADDE 21. — Tarım dışı arazi kullanımlarında toprak koruma projelerine uyulması zorunludur.              Tarım dışı arazi kullanımına izinsiz başlanılması veya hazırlanan toprak koruma projelerine uyulmaması halinde, aşağıdaki işlemler gerçekleştirilir ve yaptırımlar uygulanır:              a) Arazi kullanımı için izinsiz işe başlanılmış ve çalışmalar devam ediyorsa; valilik işi tamamen durdurur, yapılan iş tamamlanmış ise kullanımına izin verilmez. Kullanılan arazi tarım dışı amaçlı kullanıma uygun yerlerden ise kullanılan alanın her metre karesi için bir Yeni Türk Lirası idarî para cezası verilir ve bu Kanunda öngörülen tedbirlerle birlikte gerekli izinlerin alınması şartıyla işin tamamlanmasına veya iş bitmiş ise kullanımına izin verilir.             Arazi kullanım plânlarında, tarımsal amaçlı kullanım için ayrılmış arazilerde, izinsiz yapılan bütün yapılar yıkılır ve temizlenir. Arazinin yeniden eski haline gelmesi için yapılan masraflar sorumlulardan tahsil edilir. Ayrıca, zarar verilen tarım arazilerinin, her metre karesi için iki Yeni Türk Lirası idarî para cezası verilir.             b) Toprak koruma projelerine aykırı hareket ederek arazinin tahribine ve/veya diğer koruma ve üretim yapılarına zarar verilirse valilik tarafından sorumlular bir kez uyarılır ve projeye uygunluk sağlanması için azami üç ay süre verilir. Bu sürenin sonunda aykırı kullanımların devam etmesi durumunda yapılan işler valilikçe tamamen durdurulur, verilen kullanım izni iptal edilir ve zarar verilen mutlak tarım arazileri, özel ürün arazileri ve dikili tarım arazilerinin her metre karesi için iki Yeni Türk Lirası, marjinal tarım arazilerinin her metre karesi için bir Yeni Türk Lirası idarî para cezası verilir. Arazinin temizlenmesi ve eski haline dönüştürülmesi için yapılacak masraflar ve verilen bu cezalar sorumlulardan tahsil edilir.             Toprak koruma projelerinin bulunmaması, yetersizliği veya zamanında gerekli tadilatların yapılmaması sonucu arazi tahribi veya toprak kayıpları söz konusu olursa meydana gelecek zararlardan; proje hazırlanmasına gerek olmadığına karar verenler, proje hazırlanmış ise projeyi hazırlayan ve onaylayanlar sorumludur. Sorumlular, kusurlu bulunan fiillerinin niteliğine göre 26.9.2004 tarihli ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun kamu görevlilerine ait hükümleri uyarınca cezalandırılırlar.         

     İdarî cezalara itiraz ve para cezalarının tahsili       

      MADDE 22. — Bu Kanunda yazılı olan idarî cezalar o yerin en büyük mülki amiri tarafından verilir. Verilen idarî cezalara dair kararlar ilgililere 11.2.1959 tarihli ve 7201 sayılı Tebligat Kanunu hükümlerine göre tebliğ edilir. Bu cezalara karşı tebliğ tarihinden itibaren en geç yedi gün içinde yetkili idare mahkemesine itiraz edilebilir. İtiraz, idarece verilen cezanın yerine getirilmesini durdurmaz. İtiraz üzerine verilen karar kesindir. İtiraz, zaruret görülmeyen hallerde evrak üzerinde inceleme yapılarak en kısa sürede sonuçlandırılır. Bu Kanuna göre verilen idarî para cezaları 21.7.1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümlerine göre Maliye Bakanlığınca tahsil olunur. 

            Gelir ve giderler        

     MADDE 23. — Bu Kanun hükümlerine göre tahsil edilen her türlü gelir ve cezalar, genel bütçeye gelir kaydedilir. Kanunun uygulanmasına ilişkin gerekli ödenek Bakanlık bütçesinde öngörülür.ALTINCI BÖLÜMTüzük ve Yönetmelikler, Değiştirilen,Geçici ve Son Hükümler        

     Tüzük ve yönetmelikler            

   MADDE 24. — Bu Kanunun uygulanmasına dair tüzükler Bakanlar Kurulu tarafından, yönetmelikler ise ilgili kurum ve kuruluşların görüşü alınarak Bakanlık tarafından; Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren bir yıl içerisinde yürürlüğe konulur.        

     MADDE 25. — 3.5.1985 tarihli ve 3194 sayılı İmar Kanununun 8 inci maddesinin birinci fıkrasına aşağıdaki (c) bendi eklenmiştir.             c) Tarım arazileri, Toprak Koruma ve Arazi Kullanımı Kanununda belirtilen izinler alınmadan tarımsal amaç dışında kullanılmak üzere plânlanamaz.            

  MADDE 26. — 21.6.1987 tarihli ve 3402 sayılı Kadastro Kanununun 14 üncü maddesinin ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.             Sulu veya kuru arazi ayrımı, Toprak Koruma ve Arazi Kullanımı Kanunu hükümlerine göre yapılır.              4342 sayılı Mera Kanununun 7 nci maddesinin üçüncü fıkrası gereği 3402 sayılı Kanun hükümlerine göre yapılacak işlemlerde Kadastro Komisyonlarına konu uzmanı Ziraat Mühendisi dâhil edilir.          

   MADDE 27. — 25.2.1998 tarihli ve 4342 sayılı Mera Kanununun 14 üncü maddesinin birinci fıkrasının (d) bendi ile dördüncü fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve maddeye aşağıdaki fıkra eklenmiştir.             d) Köy yerleşim yeri ile uygulama imar plânı veya uygulama plânlarına ilave imar plânlarının hazırlanması, toprak muhafazası, gen kaynaklarının korunması, millî park ve muhafaza ormanı kurulması, doğal, tarihî ve kültürel varlıkların korunması, sel kontrolü, akarsular ve kaynakların düzenlenmesi, bu kaynaklarda yapılması gereken su ürünleri üretimi ve termale dayalı tarımsal üretim faaliyetleri için ihtiyaç duyulan,             Durum ve sınıfı çok iyi veya iyi olan mera, yaylak ve kışlaklarda birinci fıkranın (a), (f) ve (g) bentleri hariç, tahsis amacı değişikliği yapılamaz.              Bakanlık tarafından uygulanacak mera veya arazi toplulaştırma projeleri kapsamında; arazinin niteliği ve kullanım bütünlüğü dikkate alınarak işlenen tarım arazilerinden mera kullanımına mera olarak kullanılan alanlardan arazi plânlaması yapılabilir. Tarımsal kullanım veya mera bütünlüğü sağlamak için, nitelikleri itibarıyla değişim yapılacak arazi bulunamaması durumunda bu fıkra hükümlerine göre değerlendirmek, değiştirmek veya satın almak sureti ile kamulaştırma yapılabilir. Kamulaştırılan bu araziler değişim veya doğrudan satış ile değerlendirilir. Yapılan kamulaştırma ve değişim ile ilgili işlemler ve düzenlenen kâğıtlar Katma Değer Vergisi hariç her türlü vergi, resim, harç ve katkı payından müstesnadır.              GEÇİCİ MADDE 1. – 11.10.2004 tarihinden önce tarım arazileri; gerekli izinler alınmadan tarım dışı amaçlı kullanıma açılmış ve tarımsal bütünlüğü bozmuyor ise söz konusu arazinin istenilen amaçla kullanımı için, altı ay içerisinde Bakanlığa müracaat edilmesi, hazırlanacak toprak koruma projesine uyulması ve tarım dışı kullanılan tarım arazilerinin her metre karesi için beş Yeni Türk Lirası ödenmesi şartıyla izin verilir.             GEÇİCİ MADDE 2. – Çiftçi kayıt sistemi oluşturulması amacıyla, ilgililerin isteği üzerine tarım arazilerinin veraset intikal ve cins tashihi işlemleri için; Veraset İntikal Vergisi, tapu harcı, döner sermaye ücreti ve her türlü vergi ve kesintiler bu Kanunun yürürlüğe girmesinden itibaren iki yıllık süre içinde alınmaz.            

 Yürürlük            

MADDE 28. — Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.         

    Yürütme            

 MADDE 29. — Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.18 Temmuz 2005  

 

Ankara Toprak Koruma | Caner | Page 77

MADEN TETKİK KANUNU

Posted by caner on

ASCANLAR HAFRİYAT { 0312 } 482 05 09 KiRALIK KAMYONLAR iŞ MAKiNALARI 955 PALETLİ KEPÇELER KUM NAKLİYESİ KUM OCAKLARI TAŞ OCAGI KAZI BİNA İNŞAAT YIKIMCILARI KIRIMCILAR TAŞERONLUK NAKLİYATÇILAR MADENCİLİK TAAHHüT TiCARET LiMiTED ŞiRKETi

HAFRİYAT YIKIM KUM NAKLİYESİ

NAKLİYAT İNŞAAT TAAHHÜT

KAZI KIRIM İŞLERİ YAPILIR

Ofis Telefon 🙁 0312 ) 482 05 09  Faks 🙁 0312 ) 480 65 02

Gsm Cep : ( 0532 ) 40 777 57   Email : [email protected]

/… Ascanlar ® …/

 

MADEN TETKİK VE ARAMA GENEL MÜDÜRLÜĞÜKANUNU (1) (2)     

Kanun Numarası        : 2804     

 Kabul Tarihi          : 14/6/1935     

 Yayımlandığı R.Gazete : Tarih: 22/6/1935 Sayı: 3035     

Yayımlandığı Düstur   : Tertip: 3

Cilt: 16  

 Sayfa: 700                                        *                                      

 * * Bu Kanun ile ilgili olarak Bakanlar Kurulu kararı ile yürürlüğe girenyönetmelik için, “Yönetmelikler Külliyatı” nın kanunlara göredüzenlenen nümerik fihristine bakınız.                                       *                                      

 * *     Madde 1 – Hükmi şahsiyeti haiz olmak ve bütün muamelelerinde bu kanun ile hukuku hususiye ahkamına tabi bulunmak üzere Ankara’da bir M.T.A. Enstitüsü, (Maden Tetkik ve Arama Enstitüsü) kurulmuştur.     M.T.A. Enstitüsü ticari usullere göre idare olunur. Bu enstitünün bütün sarfiyat ve muamelatı, Muhasebei Umumiye, Artırma, Eksiltme ve İhale Kanunlarına ve Divanı Muhasebatın vize ve murakabesine tabi değildir.   

  Madde 2 – M.T.A. Enstitüsünün başlıca vazifesi:     Memleketimizde işletmeğe elverişli maden ve taşocağı sahaları bulunup bulunmadığını ve işletilen maden ve taşocaklarının daha faydalı surette işletilmelerinin nelere mütevakkıf olduğunu araştırmak ve buna muktazi veya müteferri bulunan arama ameliyatı, fenni ve jeolojik tetkikat, kimyevi tahlil ve fenni tecrübeler yapmak, harita almak, plan, mürtesem , maktalar resmetmek, proje ve fenni raporlar, rantabilite hesapları tanzim etmek gibi bütün teknik ve ilmi işleri görmek ve memleketin madenlerinde ve maden sanayiinde çalışacak Türk mühendis, fen memuru, ustabaşı ve mütehassıs işçi yetiştirmektir.    

Madde 3 – M.T.A. Enstitüsü İktisat Vekaletinden emir verildiği takdirde ikinci maddede yazılı işlerden başka, diğer fenni veya jeolojik tetkikleri, tahlilleri ve fen tecrübelerini yapabilir ve topoğrafya haritaları alabilir.    

Madde 4 – Maden Tetkik ve Arama Enstitüsü, ikinci maddede yazılı işlerden her hangi bir kısmını, İktisat Vekaletinin müsaadesile, başkalarına da yaptırmak selahiyetini haizdir.     ————————    (1)   a – Maden Tetkik ve Arama Enstitüsü Genel Direktörlüğünün adı, 19/2/1985 tarih ve 3154 sayılı Kanunla değiştirilerek kabul edilmiş olan 31/12/l983 tarih ve 186 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin geçici 5 inci maddesi ile “Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü” olarak değiştirilmiştir. b – Bu Kanunun düzenlendiği atama usulüne dair konularda 23/4/1981 tarih ve 2451 sayılı Kanunun  2 – 5 inci maddelerine bakınız.     (2)   Başbakanlığa  bağlı olan MTA Genel Müdürlüğü, 13/01/1999 tarih ve 23582 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan, Cumhurbaşkanlığının 12/01/1999 tarih ve 39-08/D-4-99-20 sayılı Onayı ile Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığına bağlanmıştır.   

  Madde 5 – M.T.A. Enstitüsü, ikinci maddede yazılı işleri, İktisat Vekaletinden başka diğer Hükümet daireleriyle Hükümete bağlı müesseseler ve diğer hakiki veya hükmi şahıslar hesabına ücret mukabilinde yapabilir. Bu işlerden, tetkikat ve arama ameliyatı yapmak, harita almak gibi saha üstünde görülecek neviden olanlar hakkında İktisat Vekaletinden müsaade alınmak lazımdır.     (Değişik: 7/2/1990-3612/15 md.) Hükümet ile hükümete bağlı müesseselerden başka hakiki veya hükmi şahısların tamamına veya ekseriyet hissesine sahip oldukları petrol iptida istikşaf veya taharri ruhsatnamesi, maden taharri ruhsatnamesi, maden ocağı ruhsat tezkeresi veya maden imtiyazı sahalarından M.T.A. Genel Müdürlüğü tarafından ücretsiz de arama ameliyatı yapılabilir. Bu takdirde alakadarlar ile Genel Müdürlük arasında arama ameliyatından doğacak menfaatlerden Devletin istifade edeceğine dair Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığınca bir mukavele yapmak lazımdır.    

 Madde 6 – M.T.A. Enstitüsü, hakiki veya hükmi şahıslar tarafından işletilen maden ve taş ocaklarında veya üstlerinde hakiki veya hükmi şahısların tam veya ekseriyet hisse olarak maden ve taş ocakları hakkı bulunan sahalarda, İktisat Vekaletinin müsaadesile lüzumlu görülecek fenni veya jeolojik tetkikatı yapmağa ve harita almağa salahiyetlidir. Sahalarında bu suretle tetkikat yapılacak hakiki veya hükmi şahıslar, M.T.A. Enstitüsünün işlerini kolaylaştırmağa ve buna kendi yapmış oldukları ameliyatı, tesisatı, harita, plan ve maktaları, projeleri, fen raporlarını ve rantabilite hesaplarını göstermeğe mecburdurlar.    

Madde 7 – (Mülga: 3/3/1954-6309/7 md.)    

Madde 8 – Mekşuf madenler ile her hangi bir sebeple tamamı veya ekseriyet hissesi Hükümete geçmiş madenlerin sahasında M.T.A. Enstitüsü tarafından arama ameliyatı yapıldığı takdirde bu işlerin arkası alınıncaya kadar İktisat Vekaleti bu madenleri hiç bir kimseye devir ve ihale edemez.    

 Madde 9 – Kendi hesabına maden veya taşocağı için arama ameliyatı yaptığı bir sahada ameliyatın sonunda, M.T.A. Enstitüsü:     a) Arama ameliyatı yapılan yerler ile bunların maden yatağını kestiği noktalar gösterilmiş ve yatağın tahmini vaziyeti çizilmiş olmak şart ile, aranılan sahanın topoğrafya ve jeoloji haritalarını,     b) Yapılan ameliyatın mürtesem ve maktalar ile yatağın vüsat ve imtidadını anlatan resim makta ve taslakları;     c) Yatağın vaziyetini izah ve tarihçesinden bahseden ve işletmeğe elverişli görüldüğü takdirde tasarlanan işletmenin ana hatlarını ihtiva eyliyen bir fen raporunu;     d) Bu arama ameliyatı için yapılan masrafların hülasasını, bir dosya halinde İktisat Vekaletine verecektir.    

Madde 10 – M.T.A. Enstitüsünün hesap senesi mali senedir. Enstitü her senenin İkinci kanun ayının bitmesinden evvel, gelecek sene zarfında yapacağı işlerin program ile kadrosunu, tesisat ve demirbaş eşyasının bedellerinin tutarını Enstitünün masrafları karşılığı olmak üzere umumi bütçeden kendisine verilmesi lazım gelen meblağın tahmini hesabını gösteren bir raporunu İktisat Vekaletine verir. İktisat vekaleti tarafından bu raporun tetkiki sonucunda tasdik edilecek yıllık iş programı dairesinde muamele yapılır.     M.T.A. Enstitüsü. sene içerisinde, işlerinin almış olduğu inkişaf dolayısı ile tasdik edilen yıllık iş programından ayrılmak mecburiyetinde kaldığı takdirde, vaziyeti vaktinde Vekalete bildirecek ve alacağı direktiflere göre işini yürütecektir.   

  Madde 11 – (Değişik: 9/6/1936 – 3016/1 md.)     Maden Tetkik ve Arama Enstitüsünün varidatı:     A – İktisad Vekaleti bütçesine konulup enstitüye tediye edilecek olan tahsisattan;     B – Beşinci maddeye tevfikan ücret mukabilinde yapacağı işlerden alacağı ücretlerden ve kendi hesabına arama ameliyatı yaptığı sahaları işletmeğe vazedecek müesseselerden bu arama ameliyatı masraflarına karşılık olarak alacağı meblağlardan;     C – Kendisine nakid veya ayniyat suretile yardımda bulunulduğu ve bu yardımın kabulüne İktısad Vekilliğince muvafakat olunduğu takdirde bunun tutarından veya kıymetinden;     D – Mevcudlarının getirebileceği faiz veya iradlardan;     E – Maden ve taş ocakları işletenlerin istihdam eyledikleri ecnebi mühendis ve mütehassıslar mukabilinde Türk genci yetiştirmek üzere Hazineye yatıracakları ve Hazinece aynen enstitüye tesviye edilecek olan ücretlerden;     F – Arama yaptığı sahalardan nakil ve imar eylediği maden cevherlerinin satış bedelinden ibarettir.     Bu varidattan hesap yılı sonuna kadar sarfedilmiyenler enstitünün ertesi sene varidat hesabına nakledilir. E fıkrasında yazılı ücretler munhasıran Türk mühendis ve mütehassıslar yetiştirmek hususlarına tahsis edilir ve bu kısım varidatın ve ona tekabül eden masrafların hesabı ayrıca tutulur.    

 Madde 12 – M.T.A. Enstitüsünün memur ve müstahdemleri halk ile ve mensup oldukları Enstitü ile, muamele ve münasebetlerinde, hususi müessese müstahdemleri gibi muameleye tabi olup haklarında Memurin Muhakematı hakkındaki Kanun ile Memurin Kanunu hükümleri tatbik olunmaz.     M.T.A.Enstitüsüne ait mallar Devlet malıdır. Bunları çalanlar,ihtilas edenler,zimmetine geçirenler veya her ne suretle olursa olsun suiistimal edenler hakkında Devlet mallarına karşı işlenen bu çeşit suçlara ait cezai takibat yapılır.   

  Madde 13 – M.T.A. Enstitüsü, Devlet müesseselerine ve Sümerbankla, Ziraat, Emlak ve Eytam Bankaları gibi milli müesseselere mahsus haklar ve imtiyazlar ile Teşviki Sanayi Kanununa göre birinci sınıf maden ocaklarına verilen müsaade ve muafiyetlerden istifade eder.   

 Madde 14 – M.T.A. Enstitüsünün hesapları, biri İktısat ve diğeri Maliye Vekaletince her hesap yılı başında birer yıl için tayin edilen iki murakıptan mürekkep bir heyet marifetile murakebe olunur. Murakıplar, ticari ev sınai müesseseler muhasebesine vakıf olanlar arasından seçilir.Bunlara verilecek ücret her sene umumi heyetçe tayin olunur. Murakıplar Enstitünün mevcutlarını ve her nevi muamelelerini tetkik ve murakabe ile mükelleftir.Üç ayda bir muamelat hakkında Maliye ve İktisad Vekaletlerine bir rapor verirler. Bu raporların birer sureti umumi heyete tevdi olunacak senelik rapora bağlanır.     Bu murakıplık vazifesi, muhassas ücreti verilmek şartiyle aynı vasıfları haiz Hükümet memurlarına da gördürülebilir.Müddeti biten murakıplar yeniden tayin edilebilir.    

 Madde 15  – İktısat Vekaleti, lüzum gördükçe, M.T.A. Enstitüsünün bütün işlerini, muamelelerini ve hesaplarını teftiş ve murakabe ettirir.  

   Madde 16 – M.T.A. Enstitüsü, senelik bilançosunu ve bu bilanço ile sene içinde yapılan işler hakkında izahatı muhtevi bir raporu her mali senenin sonundan itibaren nihayet üç ay içinde İktisat Vekaletine vermeğe mecburdur. İktisat Vekaleti,bunları ve murakabe heyetinin yıllık raporunu kendi mütalaasile birlikte umumi heyetin tasdik ve tasvibine konulmak üzere tevdii tarihinden itibaren iki ay içinde Başvekalete verir.    

 Madde 17-18 – (Mülga: 12/5/1964 – 468/7 md.)    

 Madde 19 – M.T.A. Enstitüsü, maden araması ve ameliyatı ile uğraşan ve şube adedleri ihtiyaca göre değişen teknik bir kısım ile, Jeoloji – Mineraloji – Paleontoloji tahlil ve tecrübe laboratuarları,topoğrafya şubelerini ve bir fen kalemini ihtiva eyliyen ilmi bir kısımdan, ve muhasebeyi de muhtevi bulunan idari bir kısımdan müteşekkildir.   

  Madde 20 – M.T.A. Enstitüsü,İktisat Vekaletinin inhası üzerine İcra Vekilleri Heyetinin kararı ve Cumhurreisinin tasdikile tayin edilen bir genel direktör tarafından idare olunur.      

Madde 21 – M.T.A. Enstitüsünde, genel direktörden başka bir genel direktör muavini ile görülecek lüzum ve ihtiyaç nisbetinde şube amirleri, mütehassıs, mühendis ve diğer memur ve müstahdemler bulunur.     Genel direktör muavini ile kısım ve şube amirleri, genel direktörün inhası üzerine İktisat Vekaleti tarafından ve diğer mütehassıs ve mühendislerle memurlar genel direktör tarafından tayin edilirler.    

 Madde 22 – M.T.A. Enstitüsünün genel direktör muavini ile mütehassıs ve mühendislerinin ve fen memurları ile ustalarının İktisat Vekaletinin muvafakatile ecnebi olması caizdir.      

Madde 23 – M.T.A. Enstitüsünün idare ve murakabe şekillerile Genel Direktör ve murakiplerin vazife ve salahiyetleri, Enstitünün dahili teşkilatile sureti idaresi, bu kanunun mer’iyeti tarihinden itibaren en geç bir yıl zarfında İktisat Vekaletince tanzim ve İcra Vekilleri Heyetince tasdik edilecek bir dahili talimatname ile tesbit olunur.    

Madde 24 – (2450) numaralı İktisat Vekaleti Teşkilat ve Vazifeleri hakkındaki Kanunun birinci maddesindeki (C) bendinin (12) numaralı fıkrası ve aynı kanunun (1) numaralı cetvelindeki Maadin Tetkik Heyeti ile (2189) numaralı Petrol ve Altın Arama ve işletme İdareleri hakkındaki Kanun hükümleri ilga edilmiştir.     Altın ve petrol arama ve işletme idarelerinin bütün hakları,borçları ve mevcutları M.T.A. Enstitüsüne geçer.    

 Ek Madde 1 – (Ek: 3/12/1997 – 4309/1 md.)     Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü, görev kapsamına giren jeolojik etütler ve maden arama faaliyetleri ile ilgili iş ve hizmet konularında 11.9.1981 tarihli ve 2522 sayılı Kanuna tabi olmadan bağlı bulunduğu Bakanlık onayı ile yurt dışında, işin gereği olarak, yerli ve yabancı gerçek ve tüzel kişilerle ortaklık kurmak suretiyle veya tek başına ücret karşılığı arama ve araştırma yapabilir. Bu faaliyetleri kontrol ve nezaret etmeye ve bu konulardaki usul ve esasları tespit etmeye bağlı olduğu Bakanlık yetkilidir.     Bu faaliyetler nedeniyle yurt dışında görevlendirilecek kuruluş personeli hakkında 6245 sayılı Harcırah Kanunu hükümleri uygulanır.     Bu iş ve hizmetlerde kullanılacak, kuruluşa ait makina ve ekipman ile işletme malzemeleri Gümrük Kanunu ve Türk Parasının Kıymetini Koruma Kanunu hakkındaki mevzuat hükümlerine uygun olarak yurt dışına çıkarılabilir, gerektiğinde yurt dışından satın alınan bu kabil makina ve ekipman ülkeye getirilebilir.     Bu iş ve hizmetlerle ilgili gelirlere ilişkin uygulamalar mali yıl bütçe kanunları ve diğer ilgili mevzuat çerçevesinde düzenlenir.    

 Geçici Madde 1 – Bu kanunun mer’iyete girdiği tarihten itibaren 1935 hesap yılının sonuna kadar geçen müddet M.T.A. Enstitüsünün ilk hesap yılıdır.Bu ilk hesap yılına ait olan iş programını havi raporun, bu kanunun mer’iyete girdiği tarihten itibaren iki ay içinde tanzim ve tasdik edilmesi şarttır.   

  Geçici Madde 2 – Altın ve petrol arama ve işletme idarelerinin bütün haklarına, borçlarına ve mevcutlarına ait devir ve intikal muameleleri, bu kanunun mer’iyeti tarihinden itibaren iki ay içinde bitirilecektir.     Devir ve intikal muamelesi bitirilinceye kadar bu idarelerdeki memur ve müstahdemler işlerine devam ederler.   

  Geçici Madde 3 – Zonguldakta bulunan tahlilhane ile mülga Maden Mektebinin mevcut gayrimenkulleri ile demirbaş eşya ve malzemesinden İktisat Vekaletinin tensibettikleri, M.T.A. Enstitüsüne meccanen verilir.    

 Geçici Madde 4 – 1935 yılı İktisat Vekaleti bütçesinin 664 üncü faslının 1 inci maddesinden (42000) lira aynı bütçenin 695 inci faslına mevzu (240000) lira işbu kanunun 11 inci maddesinin (a) bendi mucibince M.T.A Enstitüsüne geçer.Bundan başka M.T.A. Enstitüsününü 1935 hesap senesi için işbu 11 inci maddesinin (a) fıkrasına tevfikan tediye edilmek üzere İktisat Vekaleti 1935 yılı bütçesinde yeniden açılacak muavenet faslına (400000) lira tahsisat konulmuştur.   

  Madde 25 – Bu kanun neşri tarihinden muteberdir.    

Madde 26 – Bu kanunun hükümlerini icraya İcra Vekilleri Heyeti memurdur. 

Ankara Toprak Koruma | Caner | Page 77

Toprak Koruma ve Arazi Kullanımı Kanunu

Posted by caner on

ASCANLAR HAFRİYAT { 0312 } 482 05 09 KiRALIK KAMYONLAR iŞ MAKiNALARI 955 PALETLİ KEPÇELER KUM NAKLİYESİ KUM OCAKLARI TAŞ OCAGI KAZI BİNA İNŞAAT YIKIMCILARI KIRIMCILAR TAŞERONLUK NAKLİYATÇILAR MADENCİLİK TAAHHüT TiCARET LiMiTED ŞiRKETi

HAFRİYAT YIKIM KUM NAKLİYESİ NAKLİYAT İNŞAAT TAAHHÜT

KAZI KIRIM İŞLERİ YAPILIR

Ofis Telefon 🙁 0312 ) 482 05 09  Faks 🙁 0312 ) 480 65 02

Gsm Cep : ( 0532 ) 40 777 57   Email : [email protected]

/… Ascanlar ® …/

 

Toprak Koruma ve Arazi Kullanımı Kanunu             

 Kanun No. 5403                                                                                                      

 Kabul Tarihi : 3.7.2005 BİRİNCİ BÖLÜMAmaç, Kapsam ve Tanımlar            

 Amaç          

   MADDE 1. — Bu Kanunun amacı; toprağın doğal veya yapay yollarla kaybını ve niteliklerini yitirmesini engelleyerek korunmasını, geliştirilmesini ve çevre öncelikli sürdürülebilir kalkınma ilkesine uygun olarak, plânlı arazi kullanımını sağlayacak usûl ve esasları belirlemektir.            

  Kapsam     

        MADDE 2. — Bu Kanun; arazi ve toprak kaynaklarının bilimsel esaslara uygun olarak belirlenmesi, sınıflandırılması, arazi kullanım plânlarının hazırlanması, koruma ve geliştirme sürecinde toplumsal, ekonomik ve çevresel boyutlarının katılımcı yöntemlerle değerlendirilmesi, amaç dışı ve yanlış kullanımların önlenmesi, korumayı sağlayacak yöntemlerin oluşturulmasına ilişkin sorumluluk, görev ve yetkilerin tanımlanması ile ilgili usûl ve esasları kapsar.     

        Tanımlar         

    MADDE 3. — Bu Kanunda geçen;             a) Bakanlık: Tarım ve Köyişleri Bakanlığını,              b) Kurul: Toprak Koruma Kurulunu,             c) Toprak: Mineral ve organik maddelerin parçalanarak ayrışması sonucu oluşan, yeryüzünü ince bir tabaka halinde kaplayan, canlı ve doğal kaynağı,              ç) Arazi: Toprak, iklim, topografya, ana materyal, hidroloji ve canlıların değişik oranda etkisi altında bulunan yeryüzü parçasını,             d) Tarım arazisi: Toprak, topografya ve iklimsel özellikleri tarımsal üretim için uygun olup, hâlihazırda tarımsal üretim yapılan veya yapılmaya uygun olan veya imar, ihya, ıslah edilerek tarımsal üretim yapılmaya uygun hale dönüştürülebilen arazileri,             e) Mutlak tarım arazisi: Bitkisel üretimde; toprağın fiziksel, kimyasal ve biyolojik özelliklerinin kombinasyonu yöre ortalamasında ürün alınabilmesi için sınırlayıcı olmayan, topografik sınırlamaları yok veya çok az olan; ülkesel, bölgesel veya yerel önemi bulunan, hâlihazır tarımsal üretimde kullanılan veya bu amaçla kullanıma elverişli olan arazileri,             f) Özel ürün arazisi: Mutlak tarım arazileri dışında kalan, toprak ve topografik sınırlamaları nedeniyle yöreye adapte olmuş bitki türlerinin tamamının tarımının yapılamadığı ancak özel bitkisel ürünlerin yetiştiriciliği ile su ürünleri yetiştiriciliğinin ve avcılığının yapılabildiği, ülkesel, bölgesel veya yerel önemi bulunan arazileri,              g) Dikili tarım arazisi: Mutlak ve özel ürün arazileri dışında kalan ve üzerinde yöre ekolojisine uygun çok yıllık ağaç, ağaççık ve çalı formundaki bitkilerin tarımı yapılan, ülkesel, bölgesel veya yerel önemi bulunan arazileri,             ğ) Marjinal tarım arazisi: Mutlak tarım arazileri, özel ürün arazileri ve dikili tarım arazileri dışında kalan, toprak ve topografik sınırlamalar nedeniyle üzerinde sadece geleneksel toprak işlemeli tarımın yapıldığı arazileri,             h) Yeter büyüklükte tarımsal arazi parseli: Makineli tarımda toplam işlem zamanları ve alan kayıplarını optimum yapabilen, arazi nitelikleri, ürün deseni ve potansiyeline göre Bakanlık tarafından belirlenen ve daha fazla küçültülemeyecek en küçük parsel büyüklüğünü,             ı) Yeter gelirli tarımsal işletme: Bir tarım işletmesinde üretim faktörlerinin rasyonel kullanımına olanak vererek işletmenin gelişmesini temin eden, ailenin ekonomik ve sosyal gelişimini temin edecek gelir ile tarımsal yapının muhafazası ve tarımın sürekliliğini sağlayan en küçük işletme büyüklüğünü,              i) Tarım dışı alanlar: Üzerinde toprak bulunmayan çıplak kayaları, daimi karla kaplı alanları, ırmak yataklarını, sahil kumullarını, sazlık ve bataklıkları, askeri alanları, endüstriyel, turizm, rekreasyon, iskân, altyapı ve benzeri amaçlarla plânlanmış arazileri,             j)  Sulu tarım arazisi: Tarımı yapılan bitkilerin büyüme devresinde ihtiyaç duyduğu suyun, su kaynağından alınarak yeterli miktarda ve kontrollü bir şekilde  karşılandığı arazileri,             k) Tarımsal amaçlı yapılar: Toprak koruma ve sulamaya yönelik altyapı tesisleri, entegre nitelikte olmayan hayvancılık ve su ürünleri üretim ve muhafaza tesisleri ile zorunlu olarak tesis edilmesi gerekli olan müştemilatı, mandıra, üreticinin bitkisel üretime bağlı olarak elde ettiği ürünü için ihtiyaç duyacağı yeterli boyut ve hacimde depolar, un değirmeni, tarım alet ve makinelerinin muhafazasında kullanılan sundurma ve çiftlik atölyeleri, seralar, tarımsal işletmede üretilen ürünün özelliği itibarıyla hasattan sonra iki saat içinde işlenmediği takdirde ürünün kalite ve besin değeri kaybolması söz konusu ise bu ürünlerin işlenmesi için kurulan tesisler ile Bakanlık tarafından tarımsal amaçlı olduğu kabul edilen entegre nitelikte olmayan diğer tesisleri,              l) Arazi yetenek sınıflaması: Toprak bozulmasına neden olmayacak şekilde arazinin en uygun kullanım şeklini belirlemek için kullanım ve koruma verilerini bir araya getirerek temel toprak etütlerine ve iklim koşullarına dayalı yapılan plânlamalara yönelik arazi sınıflamasını,             m) Arazi kullanım plânlaması: Her ölçekte plânlamaya temel oluşturmak üzere, toprağın ve diğer çevresel kaynakların bozulmasını önlemek için ekolojik, toplumsal ve ekonomik şartlar gözetilerek sürdürülebilirlik ilkesine uygun, farklı arazi kullanım şekillerini oluşturmaya yönelik toprak ve su potansiyelinin belirlenip, sistematik olarak değerlendirilmesini ve birbirleri ile olan ilişkilerini ortaya koyan rasyonel arazi kullanım plânlarını,              n) Tarımsal amaçlı arazi kullanım plân ve projeleri: Tarım alanlarında yörenin ekolojik, ekonomik ve toplumsal özellikleri dikkate alınarak toprakların sürekli üretkenliğini sağlayacak tarım tekniklerini, toprak, su, bitki ve insan ilişkileri ile toprak korumaya yönelik diğer fiziksel, kimyasal, kültürel ve bitkisel düzenlemeleri kapsayan rasyonel tarımsal arazi kullanım plân ve projelerini,             o) Toprak koruma projeleri: Toprağın doğal veya insan faaliyetleri sonucu yok olmasını, bozulmasını veya zarar görmesini önlemek ve sürekli üretken kalmasını sağlamak için yapılan fiziksel, kültürel ve bitkisel tedbirleri kapsayan projeleri,             ö) Arazi toplulaştırması: Arazilerin doğal ve yapay etkilerle bozulmasını ve parçalanmasını önlemek, parçalanmış arazilerde ise doğal özellikleri, kullanım bütünlüğü ve mülkiyet hakları gözetilerek birden fazla arazi parçasının birleştirilip ekonomik, ekolojik ve toplumsal yönden daha işlevsel yeni parsellerin oluşturulmasını ve bu parsellerin arazi özellikleri ve alanı değerlendirilerek kullanım şekillerinin belirlenmesini, köy ve arazi gelişim hizmetlerinin sağlanmasını,              p) Toplulaştırma proje sahası: Toplulaştırma projesinin uygulanacağı sınırlar içinde kalan alanı,             r) Arazi bozulması: Arazinin doğal veya yapay etkiler sonucu özelliklerinin değişikliğe uğraması ile ekonomik ve ekolojik işlevlerinin azalması veya yok olmasını,             s) Toprak veri tabanı: Arazi ve toprak kaynaklarının nitelikleri ile birlikte belirlenerek kayıt altına alındığı veri tabanını,             ş) Tahsis: Bu Kanun kapsamında değerlendirilmek üzere, Hazinenin özel mülkiyetinde veya Devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunan taşınmazlardan, vasfı ve hâlihazır kullanım şekline bakılmaksızın toplulaştırma kapsamında değerlendirilebilecek yerlerin, Maliye Bakanlığı tarafından Bakanlığa tahsis edilmesini,              İfade eder.İKİNCİ BÖLÜMArazi Mülkiyet Hakkının Kullanımı veToprak Koruma Kurulu        

     Arazi mülkiyet hakkının kullanım esası         

    MADDE 4. — Devletin hüküm ve tasarrufu altında ve Hazinenin özel mülkiyetinde olan araziler ile kamu kurumlarına, gerçek ve tüzel kişilere ait olan arazilerin mülkiyet hakkı kullanılırken toprağın; bitkisel üretim fonksiyonu, endüstriyel, sosyo-ekonomik ve ekolojik işlevlerinin tamamen, kısmen veya geçici olarak engellenmemesi amacıyla araziyi kullananlar, bu Kanunun öngördüğü tedbirleri almakla yükümlüdür.            

Toprak Koruma Kurulu    

         MADDE 5. — Her ilde, valinin başkanlığında, ildeki tarımdan sorumlu birim amiri tarafından başkan yardımcılığı ve sekretarya hizmetleri görevi yürütülmek üzere, ilde plân yapma yetkisine sahip kamu kurum ve kuruluşları ile üniversitelerden, üç birimin ve Maliye Bakanlığının ildeki üst düzey temsilcisi ile plânlama ve/veya toprak koruma konularında ulusal ölçekte faaliyette bulunan kamu kurumu niteliğini haiz meslek kuruluşları ile sivil toplum kuruluşlarının yerel temsilcilerinden üç kişi olmak üzere Kurul oluşturulur. Kurulun gündeminde bulunan araziler özel kanunlarla koruma altına alınmış alanlar, Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğünün proje alanı veya 22.11.1984 tarihli ve 3083 sayılı Sulama Alanlarında Arazi Düzenlenmesine Dair Tarım Reformu Kanununa göre uygulama alanı ilân edilen yerlerden ise bu alanlarda uygulama yapan birimin yetkili temsilcisi de Kurula dâhil edilir.             Kurulun kuruluşu, çalışma usûl ve esasları Bakanlık tarafından hazırlanacak yönetmelikle belirlenir.        

     Kurulun görevleri          

   MADDE 6. — Kurulun görevleri aşağıda belirtilmiştir:             a) Arazi kullanılan tüm faaliyetlerde, arazinin korunması, geliştirilmesi ve verimli kullanılmasına yönelik inceleme, değerlendirme ve izleme yapmak, ortaya çıkan olumsuzlukları belirlemek, toprak korumayı ve bununla ilgili sorunları giderici önlemleri almak, geliştirmek, uygulanmasını sağlamak için görüş oluşturmak.             b) Arazi kullanımını gerektiren tüm girişimleri yönlendirmek üzere, yerel plân veya projelerin uygulanması amacıyla takibini yapmak.             c) Toprak koruma önlemlerinin yerine getirilmesi sürecini yerel ölçekte izlemek, değerlendirmek ve çözümleyici öneriler geliştirmek, hazırlanacak toprak koruma ve arazi kullanım plânları doğrultusunda, yerel ölçekli yıllık iş programları için görüş oluşturmak ve uygulamaya konulmasının takibini yapmak.             ç) Ülkesel, bölgesel veya yerel ölçekli yapılan plânlar arasındaki uyumu denetlemek.             d) Kanunda yer alan konularla ilgili başvuruları almak ve ilgililere aktarmak.             e) Kanunla verilen diğer görevleri yapmak.ÜÇÜNCÜ BÖLÜMToprak ve Arazi Varlığının Belirlenmesi            

 Toprak ve arazi varlığının belirlenmesine ilişkin esaslar            

 MADDE 7. — Bakanlık, toprak koruma ve kullanmaya yönelik farklı sistemler kullanarak arazi ve toprakla ilgili sınıflamaları ve haritaları yapar veya yaptırır.              Toprak ve arazi varlığının belirlenmesi, sınıflandırılması, etüt, analiz ve sınıflama ile ilgili standart oluşturulması, harita ve veri tabanının hazırlanması ve kullanıcıların hizmetine sunulmasına ilişkin usûl ve esaslar, Bakanlıkça hazırlanacak yönetmelikle belirlenir. 

            Tarım arazilerinin sınıflandırılması ve arazi parsel büyüklüklerinin belirlenmesi            

  MADDE 8. — Tarım arazileri; doğal özellikleri ve ülke tarımındaki önemine göre, nitelikleri Bakanlık tarafından belirlenen mutlak tarım arazileri, özel ürün arazileri, dikili tarım arazileri ve marjinal tarım arazileri olarak sınıflandırılır. Ayrıca Bakanlık tarım arazilerinin korunması, geliştirilmesi ve kullanımı ile ilgili farklı sınıflandırmalar yapabilir.              Tarımsal faaliyetin ekonomik olarak yapılabildiği en küçük alana sahip ve daha fazla küçülmemesi gereken yeter büyüklükteki tarımsal arazi parsel büyüklüğü, bölge ve yörelerin toplumsal, ekonomik, ekolojik ve teknik özellikleri gözetilerek, Bakanlık tarafından belirlenir.              Kamu yatırımları için ihtiyaç duyulan yerler hariç olmak üzere tarım arazileri, belirlenen yeter büyüklükteki tarımsal arazi parsellerinden daha küçük parçalara bölünemez. Miras yolu ile intikallerde yeter büyüklükteki parseller oluşturulamıyorsa ifraz yapılmaz; ortak kullanım, kiralama veya satış yoluna gidilir. DÖRDÜNCÜ BÖLÜMToprakların Korunması ve Arazi Kullanımı      

       Toprakların korunması          

   MADDE 9. — Arazi kullanımını gerektiren her türlü girişim ve yatırım sürecinde toprakların korunması, doğal ve yapay olaylar sonucu meydana gelen toprak kayıplarının önlenmesi; arazi kullanım plânları, tarımsal amaçlı arazi kullanım plân ve projeleri ile toprak koruma projelerinin uygulamaya konulması ile sağlanır.   

           Arazi kullanım plânlarının yapılması            

 MADDE 10. — Arazi kullanım plânları ile ülkesel ve bölgesel plânlamalara temel oluşturan ve diğer fizikî plânlamalara veri teşkil eden; su potansiyeli, toprak veri tabanı ve haritaları esas alınarak çevre öncelikli sürdürülebilir kalkınma ilkesi doğrultusunda toprağın niteliği, arazinin yeteneği ve diğer arazi özellikleri gözetilerek uygun arazi kullanım şekilleri belirlenir.             Bakanlık tarafından hazırlanan veya hazırlattırılan arazi kullanım plânlarında; yerel, bölgesel ve ülkesel ölçekte tarım arazileri, mera arazileri, orman arazileri, özel kanunlarla belirlenen alanlar, yerleşim alanları, sosyal ve ekonomik amaçlı altyapı tesisleri ile diğer arazi kullanım şekillerine yer verilir. Bakanlık, arazi kullanım plânlarının hazırlanmasını ihtiyaca göre valiliklere devredebilir.             Özel kanunlarla belirlenen veya belirlenecek alanlarda, ilgili kanun hükümleri saklı kalmak kaydı ile arazi kullanım plânlarında yer verilen kullanım şekilleri, ilgili kanunlar kapsamında sorumlu bakanlık veya kuruluşlar tarafından değerlendirilir.             Tarım arazileri, bu Kanunda belirtilen istisnalar hariç olmak üzere, arazi kullanım plânlarında belirtilen amaçları dışında kullanılamaz.             Arazi kullanım plânının hazırlanmasına ilişkin usûl ve esaslar, Bakanlık tarafından hazırlanacak yönetmelikle belirlenir.          

   Tarımsal amaçlı arazi kullanım plân ve projelerinin hazırlanması           

   MADDE 11. — Tarım arazilerinde toprağın kimyasal, fiziksel ve biyolojik özelliklerinin sürekli üretim sağlayacak şekilde korunarak kullanımı için, en az bir ziraat mühendisi sorumluluğunda tarımsal amaçlı arazi kullanım plân veya projeleri, valilikler tarafından hazırlanır veya hazırlattırılır.              Tarımsal amaçlı arazi kullanım plân veya projelerinin hazırlanmasında, çiftçilerin ve arazi sahiplerinin görüşleri alınır.             Arazi sahipleri ve araziyi kullananlar, hazırlanan plân ve projelere uymakla yükümlüdür.              Tarımsal amaçlı arazi kullanım plân veya projelerinin uygulanacağı arazinin sınırları, büyüklüğü ve uygulama ile ilgili diğer usûl ve  esaslar,  Bakanlık  tarafından  hazırlanacak yönetmelikle belirlenir.           

  Toprak koruma projelerinin hazırlanması           

  MADDE 12. — Toprağın bulunduğu yerde, doğal fonksiyonlarını sürdürebilmesinin sağlanması amacıyla korunması esastır.               Kentsel yerleşim amaçlı imar plânı bulunan yerler dışında, zorunlu olarak kazı veya dolgu gerektiren herhangi bir arazi kullanım faaliyeti sonucu toprak kayıpları ve arazi bozulmaları söz konusu ise araziyi kullananlar tarafından toprak koruma projeleri hazırlanır veya hazırlattırılır.             Toprak koruma projeleri arazi bozulmalarını  ve  toprak  kayıplarını  önlemek  için gerekli  olan  sekileme,  çevirme, koruma duvarı, bitkilendirme, arıtma, drenaj gibi imalat, inşaat  ve  kültürel  tedbirleri içerir, en az bir ziraat mühendisi sorumluluğunda hazırlanır ve valilik tarafından onaylanır.             Heyelan, sel ve rüzgar gibi doğal olaylar sonucu meydana gelen toprak kayıplarını önlemek için valilikler, toprak koruma projelerini hazırlatarak uygulamasını yapar veya yaptırır.             Toprak koruma projelerinin gerekliliği, hazırlanması, uygulanması, yetki ve sorumlulukların belirlenmesi ile ilgili usûl ve esaslar, Bakanlıkça hazırlanacak yönetmelikle belirlenir.           

  Tarım arazilerinin amaç dışı kullanımı          

   MADDE 13. — Mutlak tarım arazileri, özel ürün arazileri, dikili tarım arazileri ile sulu tarım arazileri tarımsal üretim amacı dışında kullanılamaz. Ancak, alternatif alan bulunmaması ve Kurulun uygun görmesi şartıyla;              a) Savunmaya yönelik stratejik ihtiyaçlar,             b) Doğal afet sonrası ortaya çıkan geçici yerleşim yeri ihtiyacı,             c) Petrol ve doğal gaz arama ve işletme faaliyetleri,             ç) İlgili bakanlık tarafından kamu yararı kararı alınmış madencilik faaliyetleri,             d) Bakanlıklarca kamu yararı kararı alınmış plân ve yatırımlar,             İçin bu arazilerin amaç dışı kullanım taleplerine, toprak koruma projelerine uyulması kaydı ile Bakanlık tarafından izin verilebilir.             Mutlak tarım arazileri, özel ürün arazileri, dikili tarım arazileri ile sulu tarım arazileri dışında kalan tarım arazileri; toprak koruma projelerine uyulması kaydı ile valilikler tarafından tarım dışı kullanımlara tahsis edilebilir.             Tarımsal amaçlı yapılar için, projesine uyulması şartıyla ihtiyaç duyulan miktarda her sınıf ve özellikteki tarım arazisi valilik izni ile kullanılır.             Birinci fıkranın (c) ve (ç) bentleri kapsamında izin alan işletmeciler, faaliyetlerini çevre ve tarım arazilerine zarar vermeyecek şekilde yürütmekle ve kendilerine tahsis edilen yerleri tahsis süresi bitiminde eski vasfına getirmekle yükümlüdürler.              Bu madde kapsamında valiliklerce verilen kararlara yapılan itirazlar, Bakanlık tarafından değerlendirilerek karara bağlanır.             Tarım arazilerinin korunması ve amaç dışı kullanımına dair uygulamaların usûl ve esasları tüzükle düzenlenir.     

        Tarımsal potansiyeli yüksek büyük ovaların belirlenmesi ve korunması      

       MADDE 14. — Tarımsal üretim potansiyeli yüksek, erozyon, kirlenme, amaç dışı veya yanlış kullanımlar gibi çeşitli nedenlerle toprak kaybı ve arazi bozulmalarının hızlı geliştiği ovalar; kurul veya kurulların görüşü alınarak, Bakanlığın teklifi ve Bakanlar Kurulu kararı ile büyük ova koruma alanı olarak belirlenir.             Büyük ovalardaki koruma ve geliştirme amaçlı tarımsal altyapı projeleri ve arazi kullanım plânları, kurul veya kurulların görüşleri dikkate alınarak, Bakanlık ve valilikler tarafından öncelikle hazırlanır veya hazırlattırılır.              Büyük ovalarda bulunan tarım arazileri hiçbir surette amacı dışında kullanılamaz. Ancak alternatif alan bulunmaması, kurul veya kurullarca uygun görüş bildirilmesi şartıyla;              a) Tarımsal amaçlı yapılar,             b) Bakanlık ve talebin ilgili olduğu Bakanlıkça ortaklaşa kamu yararı kararı alınmış faaliyetler,             İçin tarım dışı kullanımlara Bakanlıkça izin verilebilir.             Büyük ova koruma alanlarının belirlenmesi ve korunmasına ilişkin usûl ve esaslar tüzükle düzenlenir.        

      Erozyona duyarlı alanların belirlenmesi ve korunması      

       MADDE 15. — Doğal ve yapay olaylar sonucu toprağın fiziksel, kimyasal ve biyolojik özellikleri bozulmuş veya bozulma ihtimali olan araziler ile millenmeden önemli derecede etkilenen baraj, gölet ve benzeri rezervuar havzalarında toprak kayıplarını ve millenmeyi önlemek, koruma, geliştirme ve kullanmayı esas alan teknikleri yerleştirmek amacıyla, kurulların görüşü alınarak, Bakanlığın teklifi ve Bakanlar Kurulu kararı ile erozyona duyarlı alanlar belirlenir.              Erozyona duyarlı arazilerin belirlenmesi ve korunması amacıyla bu arazilerin kullanım plânları ve altyapı projeleri; kurulların  görüşleri dikkate alınarak, ilgili kamu kurum ve kuruluşlarının hizmet alanları ile sınırlı olmak kaydıyla, kamu kuruluşlarının birbirlerine bağlı hizmetlerini aksatmayacak şekilde bir uyum ve zaman plânlaması içerisinde, havza bazında ilgili kamu kuruluşları tarafından yapılır veya yaptırılır. Bu amaçla yapılan veya yaptırılan rüzgar perdeleri, sekiler, sel oyuntusu önleme yapıları gibi fizikî yapıların korunması, arazi sahiplerine aittir.             Bakanlık; kurak, yarı kurak ve az yağışlı yerlerde iklim değişiklikleri ve insan faaliyetleri de dâhil olmak üzere, çeşitli nedenlerle toprak bozulması görülen çölleşmeye maruz alanlarda ilgili kamu kurum ve kuruluşları, sivil toplum örgütleri ile işbirliği yaparak gerekli önlemleri alır veya aldırır.             Erozyona duyarlı alanların belirlenmesi ve korunmasına ilişkin usûl ve esaslar, Bakanlık tarafından hazırlanacak yönetmelikle belirlenir.          

   Toprak kirliliğinin izlenmesi ve önlenmesi          

   MADDE 16. — Valilikler, tarımsal veya tarım dışı faaliyetlerden kaynaklanan toprağı kirletici ve bozucu olumsuzlukların izlenmesi ve giderilmesi için gerekli önlemleri alır ve aldırır.             Toprağı kirletenlere 9.8.1983 tarihli ve 2872 sayılı Çevre Kanununun ilgili hükümleri uygulanır.         

    Arazi toplulaştırması ve dağıtımı          

    MADDE 17. — Arazinin rasyonel kullanımını sağlamak amacıyla parsel büyüklüklerinin optimum ölçülerde oluşması için, arazinin yarısından çoğuna malik bulunan ve sayıca maliklerin yarısından fazlasını oluşturanların muvafakati üzerine isteğe bağlı, Bakanlığın veya kurulların talebi üzerine kamu yararı gözetilerek isteğe bağlı olmaksızın, Bakanlar Kurulu kararı ile arazi toplulaştırma proje sahası belirlenir ve uygulanır.             Bakanlar Kurulunun bu kararı toplulaştırma ve diğer işlemler yönünden kamu yararı kararı sayılır. Bu karar sonucu isteğe bağlı olarak veya maliklerin muvafakati aranmaksızın proje bazında arazi toplulaştırması, köy gelişim ve tarla içi geliştirme hizmetleri ile kırsal alan düzenlemesi Bakanlık tarafından yapılır veya yaptırılır. Uygulamada isteğe bağlı toplulaştırmalara öncelik tanınır.             Toplulaştırma sahası olarak tespit edilen yerlerde bulunan Hazinenin özel mülkiyetinde ve Devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunan ve toplulaştırma amaçlarına uygun olarak değerlendirilmesi mümkün olan tarım arazileri, Bakanlığın talebine istinaden vasfına ve mevcut kullanım şekline bakılmaksızın Maliye Bakanlığınca Bakanlığa tahsis edilir.             Ekonomik ölçekte, yaşayabilir ve gelişebilir tarım işletmeleri oluşturmak için tarım arazisi bulunmayan veya yetersiz olan çiftçilere, tarımsal işletme kurabilmeleri veya mevcut olanı geliştirmeleri amacıyla, toplulaştırma kapsamında tahsis edilen yerler Bakanlıkça bedeli mukabilinde dağıtılabilir.             Bakanlık, yeter büyüklükte olmayan tarımsal arazi parsellerini gerektiğinde toplulaştırma ve bu Kanun kapsamında değerlendirmek üzere kamulaştırabilir. Toplulaştırma uygulamalarında, tahsisli araziler ile birlikte bu araziler kullanılarak  yeter büyüklükte yeni parseller oluşturulur ve bu parseller; arazisi kamulaştırılan veya yeter büyüklükte tarım arazisi olmayan yöre çiftçilerine öncelikli olmak üzere rayiç bedeli üzerinden ve Bakanlıkça belirlenecek usûl ve esaslara göre Maliye Bakanlığı tarafından doğrudan satılır. Bu amaçla yapılan kamulaştırma ve satımlara konu olan işlemler ve düzenlenen kâğıtlar Katma Değer Vergisi hariç her türlü vergi, resim, harç ve katkı payından müstesnadır.              Toplulaştırma sonucu oluşturulan parsellerin alanı ve arazi özellikleri birlikte değerlendirilir ve gerçek kişilere, kamu ve özel hukuk tüzel kişilere ait toplulaştırmaya konu arazilerden yol, kanal, tahliye kanalı gibi kamunun ortak kullanacağı yerler için en fazla yüzde onu kadar ortak tesislere katılım payı düşülür. Katılım payı için bedel ödenmez. Katılım payı dışında kesilen arazi öncelikle varsa eş değer tahsisli arazilerden karşılanır, yoksa kamulaştırılır.             Toplulaştırma sahası ilân edilen yerlerle ilgili Bakanlar Kurulu kararı Resmî Gazete’de yayımlandıktan sonra toplulaştırma işlemleri sonuçlanıncaya kadar bu alanlarda toplulaştırmaya konu arazilerin mülkiyet ve zilyetliğinin devir, temlik, ipotek ve satış vaadi işlemleri projeyi uygulayan birimin iznine bağlıdır.             Toplulaştırma çalışmaları ile ilgili usûl ve esaslar tüzükle düzenlenir. BEŞİNCİ BÖLÜMÖzendirme, Denetim, Yaptırımlar, Gelir ve Giderler          

   Özendirme          

   MADDE 18. — Toprağın korunması, üretim gücünün geliştirilerek sürdürülmesi, arazinin iyileştirilmesine yönelik toprak ıslahı ve tarla içi geliştirme etkinlikleri, yeteneğe uygun arazi kullanımı konularında projeye dayalı yatırım yapan, toprak işleme, sulama ve yetiştirme tekniklerini uygulayan üreticilere, tarımsal desteklemelerde öncelik verilir, yatırımları Bakanlık imkânlarıyla desteklenir.           

  Denetim         

    MADDE 19. — Bu Kanunun uygulamasında denetim görevini Bakanlık, valilikler veya kurullar yapar ya da yaptırır. Bu Kanunda yer alan projelerle ilgili denetim örnekleme yöntemiyle yapılır ve sonucundan Bakanlık ve kurullara bilgi verilir. Uygulamada etüt, sınıflama, analiz gibi toprak ve arazi ile ilgili teknik konularda denetim görevini Bakanlık yapar veya yaptırır. Kurul üyesi kurum veya kuruluşlar ile sivil toplum kuruluşları tespit ettikleri arazi bozulmaları ve toprak kayıpları ile ilgili faaliyetler hakkında valiliklere ihbarda bulunabilir. Valilikler konuyu inceleyerek, sonucu en geç üç ay içerisinde, ihbarı yapana bildirmek zorundadır.           

  Tarım arazilerinin yanlış kullanımlarında uygulanacak cezalar          

   MADDE 20. — Tarımsal amaçlı arazi kullanımlarında, tarımsal amaçlı arazi kullanım plân ve projelerine uyulması zorunludur.             Bu plân veya projelere aykırı hareket edilerek arazi tahrip edilmiş veya diğer koruma ve üretim yapılarına zarar verilmiş ise valilikçe tespit yaptırılarak sorumlular bir kez uyarılır ve projeye uygunluk sağlanması için azami üç ay süre verilir. Bu sürenin sonunda aykırı kullanımların devam etmesi durumunda faaliyet durdurulur. Valilikçe arazinin eski haline dönüştürülmesi için yapılan tüm masraflar sorumlulardan tahsil edilir. Ayrıca, araziye zarar verenlere, tahrip edilen mutlak tarım arazileri, özel ürün arazileri ve dikili tarım arazilerinin her metre karesi için bir Yeni Türk Lirası, marjinal tarım arazilerinin her metre karesi için elli Yeni Kuruş idarî para cezası verilir.             Valiliğin yaptıracağı tespitlerle plân veya projelere uyulduğu ve arazi tahribatının durduğu belirlenirse sınırlama ve hak mahrumiyetleri ortadan kalkar.       

      Tarım dışı amaçlı arazi kullanımlarına ilişkin cezalar ve yükümlülükler        

     MADDE 21. — Tarım dışı arazi kullanımlarında toprak koruma projelerine uyulması zorunludur.              Tarım dışı arazi kullanımına izinsiz başlanılması veya hazırlanan toprak koruma projelerine uyulmaması halinde, aşağıdaki işlemler gerçekleştirilir ve yaptırımlar uygulanır:              a) Arazi kullanımı için izinsiz işe başlanılmış ve çalışmalar devam ediyorsa; valilik işi tamamen durdurur, yapılan iş tamamlanmış ise kullanımına izin verilmez. Kullanılan arazi tarım dışı amaçlı kullanıma uygun yerlerden ise kullanılan alanın her metre karesi için bir Yeni Türk Lirası idarî para cezası verilir ve bu Kanunda öngörülen tedbirlerle birlikte gerekli izinlerin alınması şartıyla işin tamamlanmasına veya iş bitmiş ise kullanımına izin verilir.             Arazi kullanım plânlarında, tarımsal amaçlı kullanım için ayrılmış arazilerde, izinsiz yapılan bütün yapılar yıkılır ve temizlenir. Arazinin yeniden eski haline gelmesi için yapılan masraflar sorumlulardan tahsil edilir. Ayrıca, zarar verilen tarım arazilerinin, her metre karesi için iki Yeni Türk Lirası idarî para cezası verilir.             b) Toprak koruma projelerine aykırı hareket ederek arazinin tahribine ve/veya diğer koruma ve üretim yapılarına zarar verilirse valilik tarafından sorumlular bir kez uyarılır ve projeye uygunluk sağlanması için azami üç ay süre verilir. Bu sürenin sonunda aykırı kullanımların devam etmesi durumunda yapılan işler valilikçe tamamen durdurulur, verilen kullanım izni iptal edilir ve zarar verilen mutlak tarım arazileri, özel ürün arazileri ve dikili tarım arazilerinin her metre karesi için iki Yeni Türk Lirası, marjinal tarım arazilerinin her metre karesi için bir Yeni Türk Lirası idarî para cezası verilir. Arazinin temizlenmesi ve eski haline dönüştürülmesi için yapılacak masraflar ve verilen bu cezalar sorumlulardan tahsil edilir.             Toprak koruma projelerinin bulunmaması, yetersizliği veya zamanında gerekli tadilatların yapılmaması sonucu arazi tahribi veya toprak kayıpları söz konusu olursa meydana gelecek zararlardan; proje hazırlanmasına gerek olmadığına karar verenler, proje hazırlanmış ise projeyi hazırlayan ve onaylayanlar sorumludur. Sorumlular, kusurlu bulunan fiillerinin niteliğine göre 26.9.2004 tarihli ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun kamu görevlilerine ait hükümleri uyarınca cezalandırılırlar.         

     İdarî cezalara itiraz ve para cezalarının tahsili       

      MADDE 22. — Bu Kanunda yazılı olan idarî cezalar o yerin en büyük mülki amiri tarafından verilir. Verilen idarî cezalara dair kararlar ilgililere 11.2.1959 tarihli ve 7201 sayılı Tebligat Kanunu hükümlerine göre tebliğ edilir. Bu cezalara karşı tebliğ tarihinden itibaren en geç yedi gün içinde yetkili idare mahkemesine itiraz edilebilir. İtiraz, idarece verilen cezanın yerine getirilmesini durdurmaz. İtiraz üzerine verilen karar kesindir. İtiraz, zaruret görülmeyen hallerde evrak üzerinde inceleme yapılarak en kısa sürede sonuçlandırılır. Bu Kanuna göre verilen idarî para cezaları 21.7.1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümlerine göre Maliye Bakanlığınca tahsil olunur. 

            Gelir ve giderler        

     MADDE 23. — Bu Kanun hükümlerine göre tahsil edilen her türlü gelir ve cezalar, genel bütçeye gelir kaydedilir. Kanunun uygulanmasına ilişkin gerekli ödenek Bakanlık bütçesinde öngörülür.ALTINCI BÖLÜMTüzük ve Yönetmelikler, Değiştirilen,Geçici ve Son Hükümler        

     Tüzük ve yönetmelikler            

   MADDE 24. — Bu Kanunun uygulanmasına dair tüzükler Bakanlar Kurulu tarafından, yönetmelikler ise ilgili kurum ve kuruluşların görüşü alınarak Bakanlık tarafından; Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren bir yıl içerisinde yürürlüğe konulur.        

     MADDE 25. — 3.5.1985 tarihli ve 3194 sayılı İmar Kanununun 8 inci maddesinin birinci fıkrasına aşağıdaki (c) bendi eklenmiştir.             c) Tarım arazileri, Toprak Koruma ve Arazi Kullanımı Kanununda belirtilen izinler alınmadan tarımsal amaç dışında kullanılmak üzere plânlanamaz.            

  MADDE 26. — 21.6.1987 tarihli ve 3402 sayılı Kadastro Kanununun 14 üncü maddesinin ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.             Sulu veya kuru arazi ayrımı, Toprak Koruma ve Arazi Kullanımı Kanunu hükümlerine göre yapılır.              4342 sayılı Mera Kanununun 7 nci maddesinin üçüncü fıkrası gereği 3402 sayılı Kanun hükümlerine göre yapılacak işlemlerde Kadastro Komisyonlarına konu uzmanı Ziraat Mühendisi dâhil edilir.          

   MADDE 27. — 25.2.1998 tarihli ve 4342 sayılı Mera Kanununun 14 üncü maddesinin birinci fıkrasının (d) bendi ile dördüncü fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve maddeye aşağıdaki fıkra eklenmiştir.             d) Köy yerleşim yeri ile uygulama imar plânı veya uygulama plânlarına ilave imar plânlarının hazırlanması, toprak muhafazası, gen kaynaklarının korunması, millî park ve muhafaza ormanı kurulması, doğal, tarihî ve kültürel varlıkların korunması, sel kontrolü, akarsular ve kaynakların düzenlenmesi, bu kaynaklarda yapılması gereken su ürünleri üretimi ve termale dayalı tarımsal üretim faaliyetleri için ihtiyaç duyulan,             Durum ve sınıfı çok iyi veya iyi olan mera, yaylak ve kışlaklarda birinci fıkranın (a), (f) ve (g) bentleri hariç, tahsis amacı değişikliği yapılamaz.              Bakanlık tarafından uygulanacak mera veya arazi toplulaştırma projeleri kapsamında; arazinin niteliği ve kullanım bütünlüğü dikkate alınarak işlenen tarım arazilerinden mera kullanımına mera olarak kullanılan alanlardan arazi plânlaması yapılabilir. Tarımsal kullanım veya mera bütünlüğü sağlamak için, nitelikleri itibarıyla değişim yapılacak arazi bulunamaması durumunda bu fıkra hükümlerine göre değerlendirmek, değiştirmek veya satın almak sureti ile kamulaştırma yapılabilir. Kamulaştırılan bu araziler değişim veya doğrudan satış ile değerlendirilir. Yapılan kamulaştırma ve değişim ile ilgili işlemler ve düzenlenen kâğıtlar Katma Değer Vergisi hariç her türlü vergi, resim, harç ve katkı payından müstesnadır.              GEÇİCİ MADDE 1. – 11.10.2004 tarihinden önce tarım arazileri; gerekli izinler alınmadan tarım dışı amaçlı kullanıma açılmış ve tarımsal bütünlüğü bozmuyor ise söz konusu arazinin istenilen amaçla kullanımı için, altı ay içerisinde Bakanlığa müracaat edilmesi, hazırlanacak toprak koruma projesine uyulması ve tarım dışı kullanılan tarım arazilerinin her metre karesi için beş Yeni Türk Lirası ödenmesi şartıyla izin verilir.             GEÇİCİ MADDE 2. – Çiftçi kayıt sistemi oluşturulması amacıyla, ilgililerin isteği üzerine tarım arazilerinin veraset intikal ve cins tashihi işlemleri için; Veraset İntikal Vergisi, tapu harcı, döner sermaye ücreti ve her türlü vergi ve kesintiler bu Kanunun yürürlüğe girmesinden itibaren iki yıllık süre içinde alınmaz.            

 Yürürlük            

MADDE 28. — Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.         

    Yürütme            

 MADDE 29. — Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.18 Temmuz 2005  

 

Ankara Toprak Koruma | Caner | Page 77

ALTYAPI GENEL ŞARTNAMESİ

Posted by caner on

ASCANLAR HAFRİYAT { 0312 } 482 05 09 KiRALIK KAMYONLAR iŞ MAKiNALARI 955 PALETLİ KEPÇELER KUM NAKLİYESİ KUM OCAKLARI TAŞ OCAGI KAZI BİNA İNŞAAT YIKIMCILARI KIRIMCILAR TAŞERONLUK NAKLİYATÇILAR MADENCİLİK TAAHHüT TiCARET LiMiTED ŞiRKETi

HAFRİYAT YIKIM KUM NAKLİYESİ NAKLİYAT İNŞAAT TAAHHÜT

KAZI KIRIM İŞLERİ YAPILIR

Ofis Telefon 🙁 0312 ) 482 05 09  Faks 🙁 0312 ) 480 65 02

Gsm Cep : ( 0532 ) 40 777 57   Email : [email protected]

/… Ascanlar ® …/

ALTYAPI GENEL ŞARTNAMESİ

MADDE 1.

GENEL HÜKÜMLER : Adaiçi altyapı ve Genel Altyapı inşaatları ;

 A )  Yol imalatları ,

B )  Atık su kanalizasyon şebeke ,

C )  Yağmur suyu kanalizasyon şebeke,

D )  Yağmur ve temel drenaj şebeke ,

E )   İçme suyu şebeke ve bina bağlantıları

F )   Yeşil alan sulama şebeke ,

G )   Sert zemin peyzaj imalatlarıH )   Bitkisel peyzaj imalatlarıI )     Elektrik, telefon yeraltı şebeke inşaatlarını,

J )    Doğalgaz şebeke imalatlarını kapsamaktadır.

K )  Sfero Döküm (Küresel Grafitli) Baca Kapağı Ve Yağmursuyu Izgarası Teknik    Şartnamesi, Kompozit bakım Rögarı Teknik Şartnamesi

MADDE 2. UYGULAMA PROJELERİ  : Adaiçi altyapı inşaatlarına ait uygulama projeleri ile as-built projeleri Özel Teknik ve İdari Şartnamenin 7. Maddesinde açıklandığı şekilde yapılacaktır.

YÜKLENİCİ altyapı uygulama projelerini imalata başlamadan önce inceleyerek, kot, kesişme, çevre projelerine olan uyumluluk ve hesap durumlarını inceleyerek varsa aykırı olan durumları önceden İDARE’ye bildirecektir. Bu gibi durumlarda İDARE’nin onayı ile gerekli düzeltmeleri yapacak , bu değişikliğin tasdikini müteakip imalata başlayacaktır. Bloklar ile ilgili olarak vaziyet , kot vb. durumların değişmesi  halinde veya  ilave tesis  gelmesi durumunda;

YÜKLENİCİ altyapı imalatları ile ilgili uygulama projelerini revize ederek İDARE’ye tasdik ettirecek ve imalata başlayacaktır.

YÜKLENİCİ böyle durumlarda Altyapı projeleri için hiç bir ücret talep edemeyecektir. 

MADDE 3. 

KAZI İŞLERİ VE HENDEK TABAN GENİŞLİKLERİ : 

a)  Bütün kazılar tatbikat projesinde mevcut kazı kesitlerine uygun  olarak yapılacaktır tatbikat projesinde hendek kazı kesitleri bulunmuyorsa ilgili idarelerin uygulamaları esas  alınacaktır. ( İLLER BANKASI, TÜRK TELEKOM,  vb. gibi) Yine tatbikat projesinde hendek kazı kesitleri bulunmayan hatlarda serbest ve temel kazıları ile hendek kazılarında 1,50 m. derinliğe kadar kazı yan düzeyleri düşey olacaktır. Ancak kendisini tutmayan ve kazı yapılırken meydana gelen çökmelerle imalat ve ferşiyatın yapılmasını imkansız kılacak durumda olan zeminlerde kazının işin yapılmasını mümkün kılacak ölçüde şevli veya iksalı yapılması için İDARE’nin onayı alınacaktır. Kazı derinliğinin 1.50 m ‘den fazla ve zeminin kendini tutması halinde ise kazıya  verilecek şev veya iksa seçiminde çalışma güvenliğide dikkate alınarak yukarıda belirtildiği şekilde işlev yapılır. Aynı hendek içine birden fazla boru yan yana döşenmesi halinde borular arasında 20 cm. mesafe bırakılacak ve hendek taban genişliği buna göre belirlenecektir.

b)  Gömme Depo, tahliye Vantuz, muayene bacası, parsel bacası ve sair sanat yapılarında kazı hacimleri; proje ve şartnamelerde kayıt ve ayrıntı bulunmuyorsa yapının temel seviyesindeki taban kenarlarına en çok 0.60 mt. eklenerek (İDARE’nin gerek görmesi ve bilfiil yapılması şartı ile) bulunacak kazı boyutları esas alınmak süretiyle hesaplanacaktır.

c) Kayalık zeminde hendek tabanına serilecek Kum-çakıl dolgu miktarı İDARE ve YÜKLENİCİ ile birlikte tespit edilecektir. Görüş ayrılığı olması halinde İDARE’ce belirlenen esaslar uygulanacaktır.

d) Tüm yol ve kanal kazılarında kazıdan çıkan ve fazla olan malzeme öncelikle dolgu ihtiyacı olan kısımlara nakledilecektir.

MADDE  4.  – KAZI İLE İLGİLİ ALINACAK EMNİYET TEDBİRLERİ

Yağmur yada başka sebeplerle inşaat çukuru ve hendek içerisinde akarak herhangi bir hasar ve zarar yapabilecek sulara karşı YÜKLENİCİ gerekli tedbiri masrafı kendisine ait olmak üzere alacaktır. Bu gibi tedbirlerin zamanında alınmamış yada yetersiz olarak alınmış olması dolayısıyla hasıl olan kaza ve zararlardan YÜKLENİCİ sorumlu olacaktır. YÜKLENİCİ kazı sırasında yeraltından çıkacak yeraltı suyunu tabii meyili ile akıtmak için gereken tedbirleri alacaktır. Mecraların kuruda döşenmesi ve beton imalatın kuruda yapılması bakımından suyu tabii meyli ile akıtılmasına imkan olmayan hallerde su pompalarla boşaltılacaktır. Bu pompaların kapasitesi işe uygun düşecek biçimde seçilecektir.  Bu iş   için   YÜKLENİCİ masrafı kendisine ait olmak üzere bir su toplama çukuru açarak, suyu araziye ve diğer imalatlara zarar vermeden uzaklaştıracaktır. Söz konusu, su uzaklaştırma işleri için Müteahhide hiç bir bedel ödenmeyecektir. YÜKLENİCİ, İDARE’nin lüzum gördüğü yerlerde, yer altı suyundan numuneler alıp yapılan inşaata zararlı olup olmadığını tespit amacıyla analiz yaptırmak mecburiyetindedir. Devamlı su sızdırmasına maruz yerlerde projeye bağlanmak kaydı ile hendek boyunca, taban pompaj çukurunda nihayetlenen drenaj kanalları tesis edilebilir. Drenajlar temel satıhları kuru kalacak şekilde tertiplenecek ve akacak suların yeni dökülen betonla temas etmemesi sağlanacaktır. YÜKLENİCİ yapmakta olduğu işler esnasında her türlü güvenlik önlemini almakla yükümlüdür. Çalışmalar esnasında meydana gelecek tüm kaza ve çöküntülerin sorumluluğu tamamen Yükleniciye ait olacaktır.

MADDE 5. YOL İNŞAATLARI :a )  YÜKLENİCİ; kendi konut alanı bölgesinde bulunan tüm yaya yollarını ve imar yollarındaki araç yol imalatlarını, İDARE tarafından kendisine verilecek olan avan projelerine uygun olarak yapacaktır. b  ) YÜKLENİCİ konut bölgesindeki yol inşaatlarında;n    Uygulama projelerine,n    T.C. Karayolları Fenni  Şartnamelerine ve yol yapım esaslarına ,n    İlgili belediye Fen İşleri Daire Başkanlığının Yol yapım esaslarına ve teknikşartnamelerine uygun olarak imalat yapacaktır.   

MADDE 6. ATIK SU VE YAĞMUR SUYU İMALATLARI : a ) Kanalizasyon ve yağmur suyu inşaatında kullanılacak beton  borular ( C parçaları ve dirsekler ) prefabrik olacaktır. YÜKLENİCİ inşaat yerine gelen boruları kullanmadan önce iyice muayene ederek kırık, çatlak olanlarla muf ve uçları kırılan boruları kullanmayacak ve derhal inşaat alanından uzaklaştıracaktır. Şantiyedeki taşıma ve döşeme sırasında meydana gelebilecek boru kırılmaları  için herhangi bir bedel ödenmeyecektir. b) Kanalizasyon ve yağmur suyu şebekelerinde  borular döşenmeden önce, hendek tabanı düz olarak tesviye edilecek ve muf çıkıntıları için ayrıca yerleştirme çukurları açılarak boru gövdesinin tabana tam olarak oturması temin edilecektir. c) Hendek tabanına tam olarak yerleştirilmiş olan boruların ambuvatman içleri temizlenecek ve conta yerleştirildikten sonra oynamayacak şekilde ferşiyat yapılacaktır. d ) Kanalizasyon ve Yağmur Suyu şebekesi inşaatında dikkat edilecek hususlar :Konut bölgelerine göre hazırlanmış ve İDARE tarafından Yükleniciye verilecek olan avan projelerine ve ilgili teknik şartnamelerine uygun olarak  atık su ve yağmur suyu şebeke imalatları yürütülecektir. 1 – Kanal kazıların da; Kazı esnasında ve daha sonraki çalışmalar da, çalışmaların güvenlik içinde yürütülmesi amacıyla, gerekli emniyet tedbirlerinin alınması, İDARE’ ce yerinde tespit edilen şev oranlarına uyulması gerekmektedir. 2- Kanalizasyon boruları ve döşenmesi:  Kanalizasyon şebekelerinde (Atık su ve Yağmur suyu ), projelerinde belirtilen çaplarda T.S.821 ‘e uygun olmak kaydı ile beton harcı; Betoniyer veya santral da hazırlanmış ve saç kalıplar içerisinde santrifüj sistemiyle sıkıştırılmış olarak imal edilen ambuvatman’lı beton borular veya HDPE borular kullanılacaktır. Betonu el ile karıştırılan ve düşey kalıplar içerisinde elle tokmaklanarak sıkıştırılan muflu veya mufsuz büz ve borular kesinlikle kullanılmayacaktır. T.S. 821 ile, diğer ilgili standart ve DIN normlarının T.S. 821‘e aykırı olmayan esasları ve şartlarına göre imal edilmiş, muflu beton boru veya HDPE boru ve C parçalarının kullanılmadan önce, ilgili şartnameler de belirtilen esaslara göre deneye tabi tutulacak, ilk deneyler  resmi bir labaratuar da, daha sonraki deneyler ise şantiyede  İDARE yetkililerinin de katıldığı bir heyetçe numune seçmek suretiyle yapılacaktır. Deneyler için YÜKLENİCİ, her türlü masraf kendisine ait olmak üzere; Gerekli tüm, araç, gereç ve donanımı şantiye de hazır bulunduracaktır. Gerek atık su ve gerekse yağmur suyu kanal şebekelerinde muflu beton boru bağlantıları kauçuk esaslı  conta ile yapılacaktır. Kotuna getirilmiş, kum dolgu ve tesviyesi yapılmış,kanal içlerine muflu beton boruların veya HDPE  boruların indirilerek boru ferşlerinin bacadan bacaya, kırıklık ve eğrilik yapmadan düzgün bir şekilde yapılması sağlanacaktır. Muayene baca girişlerine beton boru bağlantı işlerinde; Boru giriş çevrelerinin 400 Doz lu harç ile sıvanması ve sızdırmazlığın sağlanması yapılmalıdır. Atık su kanal şebekesi boru ferşiyatı esnasında, blok pis su deşarjlarını sağlamak üzere, projede belirtilen veya kontrollukça  gösterilen noktalara,  boru C parçalarının yine kauçuk conta ile yerleştirilmesi yapılacak ve C uçları test için geçici olarak kapatılacaktır. Her iki baca arasında boru döşenmesinin tamamlanması ile; boru yanları kum dolgu yapılarak tokmaklanacak, yapılacak su testini müteakip; proje detayların da gösterilen kalınlıkta boru üzeri kum dolgusu yapılacaktır. 3 – Su testlerinin yapılması : Kanal boru ferşinin, muayene baca  elemanlarının, baca boru birleşimlerinin tamamlanmasını müteakip su testleri yapılacaktır. Atık su kanal hatlarının tamamı, su testine tabi tutulacaktır. Yağmur suyu hatları da İDARE’ce istendiği takdirde teste tabi tutulacaktır. Test yapılacak hatların bacadan bacaya test edilmesi, test esnasında her iki baca arasının lastik tıkaçlar ile kapatılarak, baca üst seviyesine kadar hattın su ile doldurulması, İdare tarafından belirlenecek bir süre bekletilmesi, sızdırmanın olmaması halinde testin tamamlanarak suyun boşaltılarak tahliye edilmesi sağlanacaktır. 4 – Kanal dolgularının yapılması:  Kum dolgusunun yapılmasını müteakip, Kontrolluk elemanlarının  izni ile kanal dolguları yapılacaktır. Kanal dolgularında öncelikle (dolguya elverişli ise) kanal kazı malzemesi kullanılacaktır. Kazı malzemesinin dolguya elverişli olmaması halinde, İDARE tarafından uygun görülecek bir dolgu malzemesinin temin edilerek, nakledilmesi, iş yerine getirilmesi ve kanal dolgusunun yapılması sağlanacaktır. Dolgular; Dolgu yapım teknik şartnamelerine uygun olarak en fazla 30 cm.lik  tabakalar halinde ve sıkıştırılarak yapılacaktır. Kazı fazlası malzeme; Öncelikle ihtiyaç bulunan diğer bölgelere taşınacak ve burada kullanılacaktır. İhtiyaç olmaması halinde İDARE’ nin izni ile şantiye dışına çıkarılacaktır. 5 – Muayene Bacaları :Avan projesinde belirtilen güzergah, nokta ve çaplar da kanalizasyon muayene bacaları yapılacaktır. Muayene bacaları, prefabrik olarak yaptırılacak olup; yaptırılması halinde, İDARE’ ce kabul edilmesi ve denenmesi şartı ile hazır, lamba zıvanalı ve en az 400 doz’lu baca gövde, konik elemanların temin edilerek  monte edilmesi; Baca ve konik elemanların Beton santralinde hazırlanmış ve saç kalıplar içerisinde santrifüj sistemi ile sıkıştırılmış olarak imal edilmiş olması gerekmektedir.Montaj esnasında derz sıvaları  içten ve dıştan yapılacak olup; Yine hazır olarak döküm kapağı ile birlikte betonu dökülmüş baca halkası, yol kırmızı kotuna uygun olarak  konik üzerine monte edilecektir. Muayene bacalarının; İDARE’ nin isteğine uygun,şartnamelere göre ; Beton boruların, bacaların içinden geçirilerek döşenmesi, daha sonra baca içinde kalan beton boruların üst tarafının kırılması veya; Beton boruların  baca  kenarına  kadar döşenerek, baca içinde boru çapına uygun olarak, oluk betonu dökülmesi ve oluk betonunun en az 300 doz’lu harçtan yapılması gerekmektedir. Muayene baca kapakları temin edilecek ve baca üzerlerine monte edilecektir. İDARE’ nin talimatları doğrultusunda aşağıda özellikleri belirtilen kapak tipleri  kullanılacaktır.6  – Yol ızgara bağlantıları :Araç ve yaya yollarında toplanan yağmur suları, ızgara baca ve hatları vasıtasıyla yağmur suyu  şebekesine aktarılacaktır. Projesinde yeri belirtilen ızgara bacaları, belirtilen detaylar doğrultusunda imal edilecek ve yağmur suyu muayene bacalarına bağlanacaktır. Izgara kapakları için aşağıda özellikleri belirtilen kapak tipleri kullanılacak  ve  yol kırmızı kotlarına uygun olarak monte edilecektir. Trafik yüküne maruz  yollarda ağır tip ızgara kapağı kullanılacaktır. Gerektiği yerlerde İDARE’ nin talimatları doğrultusunda yolu enine kesen ızgara kanalları yapılacaktır. Blok temel drenajları; Her blok için en yakın yağmur suyu bacasına  bağlanacaktır. GENEL OLARAK; Bina atık su  parsel bağlantıları, yağmur suyu ızgara baca ve kanal bağlantıları ve blok temel drenaj bağlantıları da; İLLER BANKASI vb.  Kanalizasyon Şebeke Yapım esaslarında belirtildiği şekilde yapılacaktır. İmalatlar esnasında yukarıda belirtilmeyen tüm konular da ve teknik işler de  İLLER BANKASI  ‘nın  şartnamelerine kesinlikle uyulacaktır.

MADDE 7. İÇME SUYU İNŞAATLARI : İDARE tarafından Müteahhide verilecek avan projelerine göre içme suyu şebeke imalatları yapılacaktır.a) YÜKLENİCİ , içme suyu bina bağlantılarını ana şebekeye kadar yapacaktır.b)   İçme suyu bina bağlantıları projesine ve şartnamelerine uygun çap ve basınca dayanıklı Polietilen borular ile yapılacaktır. YÜKLENİCİ bu boruların gerekli basınç uygulamak suretiyle test edilebilmesi için lüzumlu basınç aleti , suyu ve gerekli tüm ekipmanı test esnasında hazır bulunduracaktır. Su,basınç testlerinin yapılması için Müteahhide ayrıca bir bedel ödenmeyecektir.c) İmalatlar esnasında İLLER BANKASI, Teknik şartnamelerine uyulacaktır. 

MADDE  8. TELEFON ŞEBEKE İNŞAATLARI : a) YÜKLENİCİ, tasdikli uygulama projelerine ve TÜRK TELEKOM’ un şehir içi telefon şebekesi yeraltı boru ( kanal ) ve kablo tesisine ait teknik  şartnamelerine uygun şekilde imalat yapacaktır.b) YÜKLENİCİ imalatlarında şartnamelerine uygun olarak hatların  TÜRK TELEKOM’a kabul işlemlerini takip edecek ve bu konuda TÜRK TELEKOM’un şartlarını yerine getirecektir.

MADDE  9. ELEKTRİK OG – AG ŞEBEKE İNŞAATLARI : a) YÜKLENİCİ, tasdikli uygulama projelerine ve TEDAŞ’ın şehir içi elektrik dağıtım şebekesi yeraltı  kanal ve kablo tesisine ait teknik  şartnamelerine uygun şekilde imalat yapacaktır.b) YÜKLENİCİ imalatlarında şartnamelerine uygun olarak hatların  TEDAŞ’a kabul işlem-lerini takip edecek ve bu konuda TEDAŞ’ın şartlarını yerine getirecektir 

MADDE  10. DOĞALGAZ ŞEBEKE İNŞAATLARI : a) YÜKLENİCİ, tasdikli uygulama projelerine ve yöresel Gaz Dağıtım Şirketi’nin şehir içi doğalgaz dağıtım şebekesi tesisine ait teknik  şartnamelerine uygun şekilde imalat yapacaktır. b) YÜKLENİCİ imalatlarında şartnamelerine uygun olarak hatların  yöresel Gaz Dağıtım Şirketi’ne kabul işlemlerini takip edecek ve bu konuda yöresel Gaz Dağıtım Şirketi’nin şartlarını yerine getirecektir 

MADDE  11.   HENDEK DOLGULARI  : İçme suyu sulama şb. ve kanalizasyon  inşaatlarında dolgu işleri; Sözleşme eki İller Bankası, yöresel belediye içme suyu  şartnamelerinde belirtilen esaslara göre yapılacak olup , imla toprağı  hiçbir zaman taşıtlardan doğrudan doğruya hendeğe dökülmeyecektir. Hendek kenarında bulunan  veya hendek kenarına getirilmiş olan malzeme  önce boru üst  seviyesine kadar el ile tokmaklanarak sıkıştırıldıktan sonra 20 cm.lik tabakalar halinde serilip sıkıştırılarak doldurulacaktır.Elektrik, Telefon ve Doğal gaz inşaatlarında ise ilgili özel ve teknik şartnamelere uygun olarak yapılacaktır.a) Dolgu malzemesi içinde, borulara zarar verebilecek büyüklükte taş, beton parçası v.s. sert ve ağır malzeme ile, zaman içinde çürüyüp çöküntü ve oturmalara sebep olabilecek bitki, ağaç kökü, kereste gibi organik maddeler de bulunmayacaktır.b) Hendeklerin üst 30 – 40 cm.lik dolguları yol ve tretuvar alt temel’indeki temel ve kaplamalarına uygun yapılacaktır.

MADDE  12.    ÇEŞİTLİ HÜKÜMLER : a) Ayrıca burada belirtilmeyen iş kalemlerinde görülecek noksan ve kusurların kabul işlemlerine mani teşkil edip etmeyeceği hususunda İDARE veya kontrolün takdir yetkisi saklıdır. YÜKLENİCİ ihale konusuna giren işleri bu sözleşme ile eklerindeki şart ve hükümlerine teknik ve ekonomik faktörlere ve sanat kurallarına uygun şekilde eksiksiz, kusursuz ve özürsüz yapmakla yükümlü olmakla beraber uyulması gereken her türlü kanun, tüzük, kararname, karar ve hususlar geçerlidir.b) Boruların döşenecek güzergah üzerine nakliye ve istifi yapılması gerektiğinden ayrıca şantiye içi nakliye bedeli ödenmeyecektir.c) Muayene bacaları ve yağmur suyu toplayıcıları ile diğer sanat yapıları yapı cinsine uygun çimento ile projelerine göre inşa edilecektir. Projesine göre muayene bacalarına konulacak font özel parçalar yağmursuyu ızgaraları ve çamur kovaları projesine ve standartlarına uygun imal ve montaj yapılacaktır.d) Şantiye dahilinde bulundurulan malzemelerin muhafazası eksilmesi veya deforme olması sorumluluğu YÜKLENİCİ ’ye aittir.e) Altyapı müteahhidi arazide mevcut bulunan imar uygulama tesislerini (Nirengi poligon, ada köşe kazıkları, yol güzergahı kazıkları v.s.) yapacağı çalışmalar esnasında  koruyacaktır. Herhangi bir imar uygulama tesisi tahrip edildiği taktirde adı geçen tesislerin yeniden YÜKLENİCİ tarafından bedelsiz olarak yapılacaktır.f ) Tüm altyapı imalatlarında kullanılacak olan kazı kesitleri İDARE tarafından onaylı olacaktır. İDARE tarafından onaylanmayan kazı kesitleri için bedel ödenmeyecektir.

T.C.( TOKİ )TOPLU KONUT İDARESİ BAŞKANLIĞISFERO DÖKÜM (KÜRESEL GRAFİTLİ) BACA KAPAĞI ve YAĞMURSUYU IZGARASI TEKNİK ŞARTNAMESİ

1.       Baca Kapağı/Yağmursuyu Izgarası ve çerçeve TS 526 EN 1563, DIN 1663 standardında GGG50 kalitesinde küresel grafitli dökme demirden (Sfero döküm) TS 1478 EN 124 standardına göre ve D400 sınıfına uygun olarak imal edilecektir.2.       Baca Kapağı/Yağmursuyu Izgarası ve çerçevenin yapımında kullanılan dökme demirin mekanik değerleri aşağıda belirtilen özelliklerde olacaktır.

Malzeme Çekme Mukavemeti(N/mm2) Akma Mukavemeti(N/mm2) KopmaUzaması(Min. %) Basma Mukavemeti(N/mm2) BrinellSertlik Değeri
GGG50 500 – 650 320 – 420 7 900 – 1100 170 – 240

 

3.       Baca Kapağı/Yağmursuyu Izgarası ve çerçevenin kimyasal bileşimi aşağıda verilen sınırlar dahilinde olacaktır.

C(%) Si(%) Mn(%) P(Max. %) S(Max. %) Mg(%)
3,50 – 3,90 2,00 – 3,00 0,15 – 0,90 0,1 0,03 0,065 – 0,080

 

4.       Baca Kapağı/Yağmursuyu Izgarasında kullanılacak mafsal, en az 1800 açılmayı sağlayacak şekilde tasarımlanacaktır.

5.       Baca Kapağı 3 noktadan, Yağmursuyu Izgarası ise 2 noktadan tasarlanmış kilit mekanizması içerecektir.

6.       Mafsal ve kilit mekanizması TS 526 PR EN 1563 standardında tanımlanan GGG50 kalitesinde küresel grafitli dökme demirden imal edilecektir.

7.       Kilit mekanizmasında kullanılacak cıvata TS 2535 standardına uygun X 12 Cr 18 Ni 8 S ostenitik paslanmaz çelikten M16 vidalı olarak imal edilecektir. Cıvata anahtar ağzı kare olacaktır.

8.       Mafsal pimi ve kilit mekanizması cıvatasının mekanik özellikleri aşağıdaki gibi olacaktır.

Çekme Mukavemeti(N/mm2) Akma Mukavemeti(N/mm2) KopmaUzaması(Min. %) BrinellSertlik Değeri
500 – 700 215 50 130 – 180

 

9.       Mafsal pimi ve kilit mekanizması cıvatasının kimyasal bileşimi aşağıdaki gibi olacaktır.

C(Max. %) Si(Max. %) Mn(Max. %) P(Max. %) S(%) Cr Ni
0,15 1 2 0,05 0,15 – 0,35 16 – 18 8 – 10

 

10.   Kapak ve cıvata arasına TS 79 standardına uygun yaylı rondela konulacaktır.11.   Talaşlı imalat yöntemleri (Tornalama ve frezeleme) ile açılmış kırlangıç kanal içerisine monte edilecek ‘’T’’ profil şeklinde, sıkı geçmeli, TS 1531 ISO 1629 Cr (Kiropren) kalitesinde imal edilmiş kauçuk esaslı lastik conta (EPDM 70 Shore A) kullanılacaktır.12.   Döküm yüzeyleri düzgün olacak, ve kumlanacak, dökümcülük hatası olarak kabul edilen boşluk, kabarcık, katmerleşme, çatlak, işleme hatası vs. olmayacaktır. Oturma yüzeyleri (Kapağın çerçeve üzerine yerleştirildiğinde temas yüzeyi) düzgün olacak, boşluk ve kademe olmayacak, kapakların değişik yerlerine yük uygulandığında oynama olmayacaktır.13.   Yapılacak tüm imalatların yüzeyleri (içleri ve dışları) bitüm esaslı boya ile boyanacaktır.14.   Yapılacak üretimler ve kullanılacak diğer malzemeler (Mafsal pimi, cıvata vs.) ekteki teknik resme uygun olarak imal edilecektir.15.   Yapılacak olan üretimlerin üzerinde ekteki teknik resme uygun olarak TOKİ logosu ve ‘’TOPLU KONUT İDARESİ’’ yazısı olacaktır.16.   Baca  Baca kapağı 88 +/- 3  Kg olacak17.   60×60 Yağmur Suyu Izgarası  88 +/- 3  Kg olacak.

BAKIM RÖGARI KAPAMA ELEMANI TEKNİK ŞARTNAMESİ

 1. KONU VE MUHTEVA Bu şartname Rögar kapama Elamanı’nın teknik ve diğer özelliklerini ihtiva eder.

2. TARİF Bakım Rögarı kapama elemanı atık su ve/veya yağmur suyu kanallarının havalandırılmasında veya muayene bakım ve onarımları için gerekli bacaların üstünü örtmekte kullanılan TS 1478 EN 124 standardına göre imal edilmiş çerçeve ve kapaktan meydana gelen elemandır.

3. TEKNİK ÖZELLİKLER 3.1. MALZEME 3.1.1. Kapak ve Çerçeve özellikleri tablo 1 de verilmiş olan Cam Elyaf Takviyeli Doymamış Polyesterden imal edilecektir.

TABLO 1. Kompozit Malzemenin Özellikleri

Testler Test Metodu Değerler
Eğme Mukavemeti (Mpa) ISO 178 Min 200
Darbe Mukavemeti(Kg/m2) ISO 179 Min 64
Su Absorbsiyonu (%) TS 702 EN ISO 62 Max 0,3
Yoğunluk (Gr/Cm2) TS1818 Min 1,5
Elyaf Uzunluğu (mm)   Min 25

 

3.1.2. Bakım Rögarı Kapama elemanı çerçeveye menteşe ile değil karşılıklı iki noktadan bağlantı yapacak şekilde tasarlanmış kilit mekanizması ile monte edilecektir

3.1.3 Kilit mekanizmasında kullanılacak  cıvata M 10 vidalı 8.8 kalitesinde ve galvaniz kaplanmış olarak imal edilecektir.

3.1.4  Kilit anahtar ağzı kare olacaktır

 3.2. KİMYASAL BİLEŞİMİKompozit bakım Rögarı Kapama Elemanı çerçeve ve kapak malzemesi Cam Elyaf Takviyeli Doymamış Polyester olup Tablo 1 deki değerleri sağlamalıdır. 

3.3. TASARIM VE BOYUTLARIBakım Rögarı Kapama Elemanı Ölçüleri Tablo 2. de verilen ölçülerle imal edilecektir.

TABLO 2. Bakım Rögarı Kapama Elemanı ana ölçüleri 

Tanım Ölçü
Net Açıklık (mm) 600
Kapak Dış Çapı (mm) 692
Kapak Dış Derinliği(mm) 53
Tek Bir Havalandırma Delik Çapı (mm) 30
Havalandırma Deliği Sayısı 4
Kilit Sayısı (adet) 2
Kütlesi ( Minimum Kg) 36

 

3.4. OTURMA YÜZEYLERİNİN DÜZGÜNLÜĞÜÇerçeve Kapak yüzeylerinin geometrik düzgünlüğü TS 2040 ISO 1302 standardına uygun olacaktır.

3.5. GÖRÜNÜŞ VE MONTAJKompozit çerçeve ve kapakların yüzeyleri düzgün olacak, kabarcık, katmerleme ve çatlak bulunmayacaktır.

3.6. BOYAKompozit bakımı Rögar çerçeve malzemesinin rengi yüzey boyaması ile değil kompozit hamurunun tümü renklendirilerek yapılacaktır.

 4. MUAYENELER

4.1.1. GÖZLE MUAYENEGelişi güzel alınan numunelerin tamamı gözle muayene edilir. Yine aynı numunelerin üzerinde uygun görülen miktarda oturma yüzeyi düzgünlüğü kontrolü yapılır.

 4.1.2. BOYUT MUAYENESİGelişi güzel alınan numunelerin Tablo 2. de verilen boyut ve toleranslara uygun olup olmadığı kontrol edilir. Ölçülen her boyut için kapama elemanının 3 (üç) ayrı yerinde yapılan ölçmelerin ortalaması alınarak değerlendirme yapılır. 

4.1.3. KOMPOZİSYONKompozit bakımı rögarı kapama elemanı çerçeve ve kapak malzemesi kompozisyonunun Tablo 1 deki değerleri sağlayıp sağlamadığı kontrol edilir.